პერ ლაშეზი ერთ–ერთი ყველაზე ცნობილი სასაფლაოა მსოფლიოში. ასი ათასობით ტურისტი ყოველწლიურად სტუმრობს პარიზის ამ უბანს, რათა თავისი თვალით იხილოს იმ ხალხის საფლავები, რომელთაც დიდი ღვაწლი აქვთ შეტანილი საფრანგეთისა და მსოფლიოს ისტორიაში უკანასკნელი 200 წლის მანძილზე.

დაარსება .

სასაფლაო დაარსებულია ნაპოლეონ ბონაპარტის მიერ 1804 წელს. სახელწოდება მომდინარეობს მამა ფრანსუა დე ლა შეზისგან, ლუი XIV პირადი მღვდლისგან.

თავდაპირველად სასაფლაო, რომელიც საკმაოდ შორს იყო ქალაქის იმდროინდელი ცენტრიდან არ იზიდავდა ხალხს. ხელისუფლებამ სასაფლაოს პოპულარობისტვის გადაწყვიტა გადმოეტანა მოლიერისა და ლაფონტენის ნეშთები. 1817 წელს კი პიერ აბელარისა და მისი მიჯნურის ელოიზას საფალვები გადმოიტანეს. წამოწყებამ გაამართლა, სულ რამდენიმე წელიწადში პერ ლაშეზზე უკვე 33 ათასი საფლავი იყო. სადღეისოდ კი სასაფლაოზე 300 000 ადამიანმა ჰპოვა სამუდამო განსასვენებელი.

პერ ლაშეზის სასაფლაოს კიდევ ერთ ღირშესანიშნაობად ითვლება კომუნარების კედელი, რომელთანაც 1871 წელს პარიზის ... კითხვის გაგრძელება »

გარნიეს სასახლე (Palais Garnier), ასევე ცნობილი როგორც ოპერა გარნიე (ფრანგ. Opéra Garnier), ან უბრალოდ პარიზის ოპერა — 2.200 მაყურებელზე გათვლილი ოპერის თეატრი პარიზის მე-9 ოლქში. შარლ გარნიეს პროექტის ნეობაროკოს სტილის ეს გრანდიოზული შენობა ქალაქის ერთ-ერთი ძირითადი ელემენტია.

ოპერის გამზირის ბოლოს, იმავე სახელწოდების მეტროს სადგურთან ახლოს მდებარე შენობა XIX საუკუნის ეკლექტური არქიტექტურის განსაკუთრებულ ნიმუშს წარმოადგენს. მისი აგება უკავშირდება ნაპოლეონ III-ისა და პრეფექტ ოსმანის მიერ წამოწყებულ პარიზის განახლების პროექტს.

1875 წელს შენობის გახსნის დღიდან, ოპერის თეატრს ოფიციალურად "მუსიკის ეროვნული აკადემია — ოპერის თეატრი" (Académie Nationale de Musique - Théâtre de l'Opéra) ერქვა. ეს სახელი მან 1978 წლამდე შეინარჩუნა, როდესაც მას "პარიზის ოპერის ეროვნული თეატრი" დაარქვეს.

ხოლო მას შემდეგ, რაც საოპერო დასი ბასტილიის ოპერის თეატრში გადავიდა, 1989 წელს მისი დასრულების შემდეგ, თეატრს "გარნიეს სასახლე" დაარქვეს, თუმცა მისი უფრო ოფიციალური სახელი "მუსიკის ეროვნული აკადემია" დღემდე შემორჩა შენობის მთავარი ფასადის კოლონადის თავზე. მიუხედავად სახელების ხშირი ცვლისა და საოპერო დასის ბასტილიის ოპერის თეატრში გადასვლისა, პარიზელები ამ შენობას დღემდე "პარიზის ოპერას" უწოდებენ, ისევე როგორც ყველა დანარჩენ თეა ... კითხვის გაგრძელება »

პარიზის სხვა მუზეუმთა მსგავსად ორსე ორშაბათობით დაკეტილია.

ორსეის მუზეუმის მთავარი ჰოლი.

ისტორია.

1986 წელს ძველი გარ-ორსეი გახდა დამაკავშირებელიი ჯაჭვი ლუვრსა და პომპიდუს ცენტრს შორის, როცა ის რკინიგზის სადგურიდან მე-19 საუკუნის მეორე ნახევრისა და მე-20 საუკუნის დასაწყისის ხელოვნების მუზეუმად გადააკეთეს. აშენდა რა ვიქტორ ლალუს მიერ ორლეანის რკინიგზის კომპანიის შეკვეთით, სადგურისა და მისი სასტუმროს ინაუგურაცია 1900 წლის მსოფლიო ექსპოზიციის დროს მოეწყო.

მეტრო: მე–2 ლინია, სადგური Blanche.

ისტორია.

1889 წლის 5 ოქტომბერს ჟოსეფ ოლერმა და მისმა კომპანიონმა შარლ ზიდერმა გახსნეს კაბარე პარიზის ცენტრში, ბლანშის მოედანზე. ეს გახსნა დააკავშირეს მსოფლიო ექსპოზიციისა და ეიფელის კოშკის გახსნას.

მულენ რუჟში იკრიბებოდა არა მარტო შუა ფენის წარმომადგენლები, არამედ მოდიოდნენ არისტოკრატები, ხელოვანები (პიკასო, უაილდი), სამეფო ოჯახის წარმომადგენლებ, მაგალითად უელსის პრინცი.

ყველაზე საინტერესო, რაც იზიდავდა ხალხს, ეს იყო ცეკვა კანკანი.

... კითხვის გაგრძელება »

ლუვრის მუზეუმი (ფრანგ. Musée du Louvre) - უდიდესი და ყველაზე განთქმული მუზეუმია მსოფლიოში, რომელსაც 8.5 მილიონი დამთვალიერებელი ჰყავდა 2008 წელს. მდებარეობს პარიზში, საფრანგეთი. შენობა, ყოფილი სამეფო სასახლე, პარიზის ცენტრში მდებარეობს, მდ. სენასა და რუ-დე-რივოლის შორის.

მისი მთავარი მოედანი, რომელზეც ამჟამად ლუვრის პირამიდაა აღმართული, ერთ ხაზზეა შანზ-ელიზეს გასწვრივ და ამგვარად ქმნის ისტორიულ მონაკვეთს (Axe historique), რომელზეც პარიზის მრავალი ისტორიული მონუმენტია განლაგებული. ლუვრის სამეფო სასახლის ნაწილი საზოგადოებისთვის პირველად გაიხსნა 1793 წლის 8 ნოემბერს, საფრანგეთის რევოლუციის დროს.

ისტორია .

ლუვრი საუკუნის დასაწყისში (1200 წ.) აიგო მეფე ფილიპე ავგუსტის მითითებით, როგორც ციხესიმაგრე. XIV საუკუნის ბოლოს რ. დეტამლევ გადააკეთა და აქედან მოყოლებული, ლუვრი მეფეთა რეზიდენციად იქცა. 1546 წელს იგი დაინგრა და მის ადგილას ფრანგმა არქიტექტორმა პიერ ლესკომ (1510-1574) ააგო სასახლე - აღორძინების ხანის შესანიშნავი ძეგლი. სკულპტურული დეკორი შეასრულა მოქანდაკე ჟან გუჟონმა.

მომდევნო საუკუნეებში (1600 წლიდან 1868 წლამდე) დაემატა ცალკეული კორპუსები და ფასადები. XVII საუკუნის მეორე ნახევრიდან ლუვრი მეფეთა რეზიდენცია აღარაა. იგი ჯერ მხატვრული ტილოების საცავი იყო, ხოლ ... კითხვის გაგრძელება »

სასახლე და ბაღები აგებულია არქიტექტორ სალომონ დე ბროსის მიერ მარი დე მედიჩისთვის 1615-27 წლებში.

ლუქსემბურგის სასახლე ბაღიდან.

ბაღები მოიცავს ვრცელ შემოღობილ სათამაშო მოედანს, რომელიც ადგილობრივი ბავშვებისა და მათ მშობლების საყვარელი ადგილია. მის გვერდით ასევე პოპულარული თოჯინების თეატრი და საქანელებია. დროდადრო ღია გაზებოში უფასო კონცერტები ტარდება. მის გვერდით მცირე ღია რესტორანი მდებარეობს.

ბაღები პოპულარული მისი სიმშვიდის გამო გახდა. მცირე ზომის აუზში ბავშვები მინიატურული ნავებით ერთობიან. ბაღში მიმოფანტულია მრავალი მცირე და დიდი ზომის ქანდაკება და მონუმენტი. აუზის ირგვლივ საფრანგეთის ყოფილი დედოფლების ქანდაკებებია.

ლუქსემბურგის ბაღის გვერდით მდებარეობს ოდეონის თეატრი და პარიზის ნაღმების უმაღლესი ნაციონალური სკოლა (École nationale supérieure des Mines de Paris).

სეზონის მიხედვით ბაღი ღიაა: დილის 7:30-დან ... კითხვის გაგრძელება »

გრან პალე (ფრანგ. Grand Palais- დიდი სასახლე)მდებარეობს პარიზში, მე-8 ოლქში, შანზ-ელიზეს განაპირას. მისი ფართობია 40 000 კვ.მ. მუდმივი დარბაზების გარდა მუზეუმში ეწყობა დროებითი გამოფენები.

დიდი და მცირე სასახლის ერთობლივი ხედი ეიფელის კოშკიდან.

ისტორია."ხელოვნების დიდი დარბაზი" აიგო 1897 წელს ფართო, მაგრამ არაკომფორტული ინდუსტრიის სასახლის ადგილას. იგი გამიზნული იყო 1900 წლის 15 აპრილიდან 12 ნოემბრამდე ჩატარებული მსოფლიო უნივერსალური ექსპოზიციისთვის. შენობის ერთ-ერთ ფრონტონზე არსებული წარწერა გვამცნობს, რომ ამ ძეგლს რესპუბლიკა უძღვნის ფრანგული ხელოვნების სიდიადეს. თავიდან იგი განკუთვნილი იყო დედაქალაქში გამართული დიდი ოფიციალური მანიფესტაციებისთვის.

1975 წელს შენობის ნეფი მიჩნეულ იქნა ისტორიულ მონუმენტად, 2000 წელს კი მთლიანად შენობა ჩაითვალა ისტორიულ ძეგლად.

კონსერჟერია (ფრანგ. La Conciergerie), ყოფილი სამეფო სასახლე და საპყრობილე პარიზში, საფრანგეთი. მდებარეობს კუნძული სიტეს დასავლეთ ნაწილში, პარიზის ღვთისმშობლის ტაძართან. ნაწილია პალე დე ჟუსტისის (იუსტიციის სასახლე) უფრო ვრცელი კომპლექსის, რომელიც ამჟამადაც სასამართლოს დანიშნულებას ასრულებს.

საფრანგეთის რევოლუციის პერიოდში ასობით ტუსაღი კონსერჟერიიდან გილიოტინაზე დასაჯეს სიკვდილით პარიზის რამდენიმე მოედანზე.

ოლქი VIII
უბანი შანზ-ელიზე. რულის გარეუბანი.
იწყება კონკორდის მოედანი
მთავრდება შარლ დე გოლის მოედანი
სიგრძე 1910 მ
სიგანე 70 მ
შეიქმნა 1670
დაერქვა 2 მარტი, 1864.

შანზ-ელიზე, (ელისეს მინდვრები, les Champs-Élysées) პარიზის ყველაზე დიდი და ცნობილი გამზირი. სახელწოდება მომდინარეობს ბერძნული მითოლოგიიდან, რომლის მიხედვით საიქიოში მდებარეობს ელისეს მინდვრები, სადაც სათნო სულები ბინადრობენ.

აღწერა.

ელისეს მინდვრები მდებარეობს პარიზის მე-8 ოლქში, ქალაქის ჩრდილო-დასავლეთ ნაწილში. იგი იწყება კონკორდის მოედნიდან, სადაც აღმართულია ობელისკი, და აღმოსვლეთიდან დასავლეთისკენ 1915 მეტრზე იშლება. ამ მანძილის პირველი ნახევარი დაბლობია, შემდეგ კი, შარლ დე გოლის მოედნამდე (ძველი ვარსკვლავის მოედანი, შაიოს გორაკზე) აღმართია და ბოლოვდება ვარსკვლავის ტრიუმფალური თაღით. გამზირის სიგანე 70 მეტრს აღწევს.

ელისეს მინდვრები სწორხაზოვან პერსპექტივას იძლევა, სადაც ერთმანეთს ენაცვლება ლუვრის მუზეუმი, ლუი XIV-ის ქანდაკება, კარუსელის ტრიუმფალური თაღი, ტუილერის ბაღი, ობელისკი და ვარსკვლავის ტრიუმფალური თაღი. ეს არის პარიზის ერთ-ერთი მთავარი ღირშესანიშნაობა. დაბლობ ნაწილში ელისეს მინდვრები შემოსაზღვრულია მარინის სკვერით და რამდენიმე ნაგებობით, როგორიცაა მარინის თეატრი, პეტი პალე, გრან პალე დ ... კითხვის გაგრძელება »

პარიზის ნოტრ-დამი, დასავლეთის ფასადი.

პარიზის ღვთისმშობლის ტაძარი (ფრანგ. Notre Dame de Paris), ასევე ცნობილი როგორც ნოტრ-დამი, გოტიკური საკათედრო ტაძარია პარიზის ილ-დე-ლა-სიტეს აღმოსავლეთ ნაწილში, მთავარი შესასვლელით დასავლეთიდან. ის დღემდე მოქმედი რომაულ-კათოლიკური კათედრალია (პარიზის ეპარქიის).

პარიზის ნოტრ-დამი ფრანგული გოტიკური არქიტექტურის ერთ-ერთ ყველაზე დახვეწილ ნიმუშად ითვლება.

პარიზის ნოტრ-დამი ერთ-ერთი პირველი გოტიკური ტაძარი იყო და შენდებოდა მთელი გოტიკური პერიოდის განმავლობაში. მისი სკულპტურები და მოჭიქული მინა ნატურალიზმის ძლიერ გავლენაზე მიუთითებს, აძლევა რა მათ უფრო სეკულარულ ხასიათს, რაც ადრეულ რომანულ ფორმებში ნაკლებად შეინიშნებოდა.

პარიზის ნოტრ-დამი ასევე ერთ-ერთი პირველი შენობა იყო მსოფლიოში, სადაც არკ-ბუტანტები, ე. წ. მფრინავი საყრდენები გამოიყენეს გუმბათების გასამაგრებლად. თავდაპირველ პროექტში ქორალთან და მთავარ გუმბათთან არკ-ბუტანტების აყვანა გათვალისწინებული არ იყო.

თუმცა მშენებლობის დაწყების შემდეგ კედლები სიმაღლეში სულ უფრო ვიწროვდებოდა და თხელდებოდა და მათზე სიმძიმის ზეწოლის ნიშნები გაჩნდა. ამის გამო საყრდენების დამატება აუცილებელი შეიქმნა დამატებითი რღვევის თავიდან ასაცილებლად. ... კითხვის გაგრძელება »