ღვთის რწმენა და სიყვარული ყოველ ადამიანს გულში უნდა ჰქონდეს დამარხული; მაგრამ რწმენა და სიყვარული მაშინ ხდება ცხოველი (ცოცხალი), როდესაც მათი გამოვლინება ხდება საქმით. ერთ-ერთი ამგვარი საქმეთაგანია, როცა ჩვენ ღმერთის ჩვენდამი უსაზღვრო სიყვარულის საპასუხოდ ჩვენ ამქვეყნიურ სიამეებს – საჭმელს, გართობას, შვებას ცოტათი მოვიკლებთ და ვიქნებით თავშეკავებულნი.

ამას ეწოდება მარხვა. ამ აზრით გონიერი ადამიანი, ლოცვის მსგავსად, სულ მარხვაში უნდა იყოს (იყვნენ და არიან კიდეც ასეთი წმიდა მამები), მაგრამ, საზოგადოდ, ადამიანს. თავისი დაცემული, უძლური ბუნების გამო, არ შეუძლია გამუდმებული თავშეკავება.

ამიტომ ეკლესიამ დაადგინა გარკვეული დრო და ფორმა თავშეკავებისა ანუ მარხვისა, რომლის დაცვა, თავდაპირველად თუნდაც მექანიკური და იძულებითი, არის საწინდარი იმისა, რომ ოდესმე შევძლებთ ჭეშმარიტ მარხვასა და თავშეკავებულ ცხოვრებას.

ბოლო ხანებში სულ უფრო ხშირად გესმის სიტყვა "მარხვა". რესტორნებში, კაფეებში, დაწესებულებათა სასადილოებშიც კი იყიდება სამარხვო კერძები. სულ უფრო მეტი ადამიანი ინახავს აღდგომის, შობის, პეტრეპავლობის, მარიამობისწინა მარხვას.

ბევრმა იცის, რომ ამ პერიოდში არ შეიძლება ცხოველური საკვების ჭამა, მაგრამ ცოტა თუU აქცევს ყურადღებას იმას, რომ მარხვა მოწევისა და დალევისგან თავის შეკავებასაც გულისხმობს. თუმცა იმის შესახებ, კიდევ რა იკრძალება ამ პერიოდში და საერთოდ, რატომ უნდა შევინახოთ მარხვა, ამჯერად სიტყვას აღარ გავაგრძელებთ.

მართლმადიდებლური საეკლესიო კალენდრის მიხედვით, ზოგიერთი მარხვა მრავალდღიანია, ზოგიერთი - ერთდღიანი. დიდი მარხვა სულ ოთხია. მათგან ყველაზე ხანგრძლივია აღდგომის ბრწყინვალე დღესასწაულის წინა მარხვა, რომელიც 48 დღე გრძელდება.

იგი ყველაზე მკაცრიც არის, განსაკუთრებით - პირველ და ბოლო კვირას. თევზი ნებადართულია მხოლოდ ხარებასა და ბზობას.

შობის მარხვა 28 ნოემბერს იწყება, 7 იანვრამდე გრძელდება და შობის ბრწყინვალე დღესასწაულით გვირგვინდება. ბოლო კვირას მარხვა მძიმდება - ამ დღეებში იკრძალება თევზის ჭამა (შაბათ-კვირასაც კი).

სწორედ შობის მარხვაში დგება ახალი წელი და ამ დროს მორწმუნეს განსაკუთრებული თავშეკავება და ზომიერება მართებს.

პეტრეპავლობის ... კითხვის გაგრძელება »

მარხვა, ზოგიერთი რელიგიის მიერ განსაზღვრული დროით ყოველგვარი ან ცალკეული სახის საკვების (განსაკუთრებით ხორცის, თევზის, რძის პროდუქტების, )ასევე არასამარხვო ფიქრების მიღების აკრძალვა.

სათავეს იღებს შორეულ წარსულში, როცა საკვების სიმცირე მისი დაზოგვის ღონისძიებებს ითხოვდა. შემდეგ მიეცა რელიგიური სანქცია, როგორც "ადამიანის სულის განწმენდისა და განახლების" საუკეთესო საშუალებას, კათოლიკური სარწმუნეობა მრავალდღიან მარხვას არ ითხოვს, მარხულობენ მხოლოდ დიდმარხვის პირველი კვირის ოთხშაბათს, მიძინებისა და შობის კვირაძალზე, ვნების კვირის პარასკევს. პროტესტანტებს არა აქვთ მარხვის დღეები (ანგლიკანების გარდა), განსაკუთრებით ძლიერია მარხვის წესები მართლმადიდებლობაში.

სულ 4 მრავალდღიანი მარხვაა: დიდმარხვა (7 კვირა), წმ. პეტრეს მარხვა (1–5 კვირა), ღვთისმშობლის მიძინების (2 კვირა), საშობაო (6 კვირა), გარდა ამისა – ჯვართამაღლების დღის მარხვა. ოთხშაბათისა და პარასკევისა თითოდღიანი – დანიშნულების მიხედვით, სანათლისღებო (საწყალკურთხევო, ნათლისღების წინადღის), მშობლების გარდაცვალების აღსანიშნავი, დათქმული და სხვა.

სულ დაახლოებით ორასი დღე წელიწადში. მარხვის დღეებში იკრძალება სამხიარულო დღეობებში მონაწილეობა, ქორწინების საიდუმლო, ქალთან ურთიერთობა.

კათოლიციზმს ასეთი მკაცრი წესები არა აქვს, ნებადართულია რძის მიღება, აგრეთვე შემსუბუქება მორწმუნეთათვის, რომელთაც შიმშილობა ექიმისაგან ეკრძალებათ.

იუდაიზმში საერთო მარხვის დღეები ... კითხვის გაგრძელება »

ხამურაბის კანონებით სტელა.

იგივე სტელა ასახავს ხამურაბის.

ხამურაბის კანონები შეიქმნა ბაბილონში მეფე ხამურაბის მიერ ძვ. წ. XVII საუკუნეში.

ხამურაბის კანონები მესოპოტამიის ისტორიაში არაა პირველი კანონმდებლობა. კანონების ჩვენამდე მოღწეული პირველი კოდექსი შუმერ მეფეს შულგის ეკუთვნის. შემდეგი ჩვენამდე მოღწეული კანონმდებლობა ისინის სამეფოს მეფეს ლიპიტ-იშტარს მიეკუთვნება.

ხოლო ხამურაბის კანონების უშუალო წინამორბედია ეშნამუს კანონები, რომლებიც ძვ. წ. 1790 წლით თარიღდება.

ამრიგად სახეზეა მესოპოტამიის იურისპუდენციის ტრადიციის განვითარება. იმ დროს არ არსებობდა დღევანდელი ცნება nullum crimen sine lege - დანაშაული არ არსებობს თუ კი იგი არაა მითითებული კანონებში. ამიტომ მესოპოტამიელი იურისტები არ ცდილობდნენ კანონებში ყველანაერი შემთხვევები აესახათ. მესოპოტამიური იურისპუდენციის განვითარების კულმინაცია კი სწორედ ხამურაპის კანონები გახლდათ.

მესოპოტამიიდან ჩვენ არ გვაქვს სამართალმცოდნეობაზე არანაერი თეორიული ნაწარმოებები, მიუხედავად ამისა ჩანს რომ ხამურაბის კანონები ა ... კითხვის გაგრძელება »

ჩინეთის ისტორია უძველესი ხელნაწერების მიხედვით დაახლოებით 3500 წლის წინ დაიწყო. ეს არის ერთ-ერთი უძველესი და უმთავრესი იმ ცივილიზაციათაგან, რომლებიც დღესაც კი არსებობს და განაგრძობს განვითარებას. კუს ბაკანზე ნაპოვნი ხელნაწერები, რომლებიც გვაგონებს ძველ ჩინურ დამწერლობას, თარიღდება ძვ.წ. 1500 წლით.

ამ ჩანაწერების მიხედვით ჩინური ცივილიზაცია დაიწყო დაახლოვებით 5000 წლის წინ ქალაქ-სახელმწიფოების ჩამოყალიბებით. მიღებულია, რომ ჩინეთი ერთი დიდი სამეფოს, იმპერიის ქვეშ დაახლოებით 2000 წლის წინ გაერთიანდა. წარმატებულმა დინასტიებმა ჩამოაყალიბეს ბიუროკრატიული კონტროლის სისტემა, რომელიც საშუალებას აძლევდა იმპერატორს ემართა გეოგრაფიულად საკმაოდ დიდი ტერიტორია.

ის, რასაც დღეს ჩინეთის ცივილიზაციას უწოდებენ დაიწყო იმპერატორი ქინ შიჰუანგდი-ს მიერ, დამწერლობის სისტემისა იძულებითი დადგენის (ძვ.წ. 200 წელს) და კონფუციანიზმზე დამყარებული სახელმწიფო იდეოლოგიის (ძვ. წ. 100 წელს) ჩამოყალიბების შემდეგ.

ჩინეთის ისტორიული რუქა, 1402.

სიას დინასტია .

პირველი დინასტია, რომლის შესახებაც ძალიან ცოტა ინფორმაცია მოიპოვება იყო სიას დინასტია (ჩინ. 夏朝). ამ დინასტიის დაახლოებითი არსებობა თარიღდება ძვ.წ. 220 ... კითხვის გაგრძელება »

ინგლისის დედოფალი
მმართ. დასაწყისი: 17 ნოემბერი 1558
მმართ. დასასრული: 24 მარტი 1603
კორონაცია: 15 იანვარი 1559
წინამორბედი: მერი I
მემკვიდრე: ჯეიმზ I
დაბ. თარიღი: 7 სექტემბერი 1533
დაბ. ადგილი: გრინვიჩი
გარდ. თარიღი: 24 მარტი 1603
გარდ. ადგილი: რიჩმონდი
დინასტია: ტიუდორები
მამა: ჰენრი VIII
დედა: ანა ბოლეინი

ელისაბედ I (ან ელიზაბეთ I, ინგლ. Elisabeth I) იგივე ქალწული დედოფალი (ინგლ. Virgin Queen) (დ. 7 სექტემბერი 1533 — გ. 24 მარტი 1603) — ინგლისისა და ირლანდიის ტიუდორი დედოფალი 1559-1603 წლებში.

ქალწული დედოფალი მეტსახელი შეარქვეს, ვინაიდან იგი არასდროს ყოფილა დაქორწინებული.

მას ასევე უწოდებდნენ „გლორიანას" (ინგლ. Gloriana) და „კეთილ დედოფალ ბესის" (ინგლ. Good Queen Bess). ელისაბედი იყო უკანასკნელი ტიუდორი (დინასტია).

ზოგიერთი ისტორიკოსი ელისაბედის მმართველობის წლებს უწოდებს «ინგლისის ოქროს ხანას», რაც ძირითადად დაკავშირებულია კულტურის აყვავებასთან (შექსპირი,მარლოუ,ბეკონი და სხვ.)

და ინგლისის როლის ზრდასთან მსოფლიო არენაზე (უძლეველი არმადის განადგურება,დრეიკი,რეილი,ოსტ ინდოეთის კამპანია).

ბეტსი ჰენ ... კითხვის გაგრძელება »

"შავი კვადრატი", კაზიმირ მალევიჩი.

სუპრემატიზმი (რუხ. Супремати́зм, ლათ. supremus — უზენაესი) — მიმართულება ავანგარდულ ხელოვნებაში ჩასახული 1910-იანი წლების პირველ ნახევარში რუსეთში კაზიმირ მალევიჩის მიერ.

აბსტრაქციონიზმის ნაირსახეობა, სუპრემატიზმი გამოიხატებოდა გამომსახველობით არსს მოკლებული უმარტივესი გეომეტრიული ფორმის ფერადი სიბრტყეების კომბინაციებით (სწორი ხაზებით, კვადრატებით, წრეებითა და მართკუთხედებით).

სხვადასხვა ზომისა და ფერის გეომეტრიული ფიგურების შეხამება ქმნიდა სიღრმისეული მოძრაობით გამჭოლ დაბალანსებულ ასიმეტრიულ სუპრემატულ კომპოზიციებს. საწყის ეტაპზე ეს ტერმინი, რომელიც ლათინური ფუძისგან suprem იყო წარმოებული, დომინირებას, ფერის მხატვრობის ყველა დანარჩენ ასპექტზე უზენაესობას ნიშნავდა.

უსაგნო ტილოებზე საღებავი, მალევიჩის ჩანაფიქრით, პირველად განთავისუფლდა მისთვის მიკუთვნებული როლისგან, სხვა დანიშნულებისთვის სამსახურისგან, და შედეგად, სუპრემატისტული ნამუშევრები პირველი ნაბიჯი გახდა "წმინდა შემოქმედებისკენ", ანუ აქტისკენ, რომელიც ადამიანის შემოქმედებით ძალასა და ბუნებას (ღმერთს) აწონასწორებდა.

უმბერტო ბაჩონი.

ფუტურიზმი, მიმდინარეობა ხელოვნებასა და ლიტერატურაში, XX საუკუნის დასაწყისში.

ფუტურიზმი რეალისტური ხელოვნების უარყოფის საფუძველზე შეიქმნა 1907—1909 წლებში იტალიაში. ფუტურისტული ხელოვნების მიზანი არის არა გარემომცველი სინამდვილის ასახვა და შეცნობა, არამედ ახალი რეალობის შექმნა.

ფუტურიზმი ავანგარდისტულ მიმდინარეობებს შორის ყველაზე რადიკალურია. ფუტურიზმის პირველი (1909 წ.) და მეორე მანიფესტის (1910 წ.) ავტორია მარინეტი, იტალიელი პოეტი. მანიფესტში ხაზგასმულია მოძრაობისა და სიჩქარის სილამაზე, საფრთხისა და ამბოხის სიყვარული. ომი მიჩნეულია სამყაროს დასუფთავების საშუალებად. მარინეტი პოეზიაში მოითხოვდა სიტყვათა თავისუფლებას, განცდისა და გამოხატვის თანადროულობას, პუნქტუაციის რღვევას, სინტაქსის უარყოფას.

ფუტურისტები აცხადებენ, რომ თანამედროვე ცხოვრებას მეტყველების მხოლოდ ტელეგრაფიული სტლი უხდება: წყვეტილი სიტყვები, ამოძახილები, ზმნების გამოტოვება, მრავალწერტილი. ყოველივე ეს დაძაბული ნერვული მდგომარეობის და დინამიზმის გამოხატვის საშუალებაა.

ფუტურისტები უარყოფდნენ მთელ კლასიკურ მემკვიდრეობას. მათი აზრით ფუტურისტული სურათის ან ნაწარმოების მშვენიერება რომ გაიგო, საჭიროა ადამიანის სული განიწმინდოს, გონება გათავისუფლდეს წარსულის კულტურის გადმონაშთებისგან.

რუსულ ლიტერატურაში ფუტურიზმი კუბოფუტურიზმის სახელით შევიდა. მისი წარმომადგე ... კითხვის გაგრძელება »

„ტივის მზიდავები ვოლგაზე", ილია რეპინი.

„პერედვიჟნიკები" (რუს. Передвижники, სრულად: Товарищество передвижных художественных выставок — მოძრავი სამხატვრო გამოფენების ამხანაგობა) — რუსი მხატვრების შემოქმედებითი გაერთიანება, რომელიც შეიქმნა 1870 წელს პეტერბურგში ივანე კრამსკოი, გრიგოლ მიასოედოვი, ნიკოლოზ გესა და ვასილი პეროვის ინიციატივით.

ქვეყნის ძირითადი სამხატვრო ძალა დემოკრატიისათვის ბრძოლაში დაუპირისპირდა ხელოვნების ოფოციალურ ცენტრს - პეტერბურგის სამხატვრო აკადემიას.

ახალი გაერთიანების იდეური ხელმძღვანელი გახდა ი. კრამსკოი. „პერედვიჟნიკები" განიცდიდნენ ბელარიონ ბელინსკისა და ნიკოლოზ ჩერნიშევსკის საზოგადოებრივ და ესთეტიკურ შეხედულებების გავლენას.

სამხატვრო აკადემიის მეურვეობისაგან განთავისუფლებისთანავე „პერედვიჟნიკებმა" გააჩაღეს საგანმანათლებლო მოღვაწეობა. 1871 წლიდან ამხანაგობამ 48 მოძრავი გამოფენა მოაწყო პეტერბურგში, მოსკოვში, კიევში, ხარკოვში, ყაზანში, რიგაში, ოდესაში და სხვა ქალაქებში.

მათ საბოლოოდ გაწყვიტეს კავშირი კლასიციზმთან, თავიანთ შემოქმედებას საფუძვლად დაუდეს კრიტიკული რეალიზმი. ... კითხვის გაგრძელება »

მირ ისკუსტვა (რუს.: «Мир иску́сства», ხელოვნების სამყარო) — რუსულენოვანი ჟურნალი და მის გარშემო თავშეყრილი შემოქმედებითი გაერთიანება. ჟურნალმა და გაერთიანებამ მნიშვნელოვანი გავლენა მოახდინა რუსებზე, რომელთაც მე-20 საუკუნის პირველ ათწლეულში ევროპული ხელოვნების რევოლუციურ გარდაქმნაში დიდი წვლილი გაიღეს.

1909 წლიდან მრავალი მირისკუსნიკი (მოძრაობის წევრების მეტსახელი) ასევე თანამშრომლობდა ბალე-რუსის კომპანიასთან პარიზში. პარადოქსია, თუმცა დასავლეთ ევროპაში თვით ჟურნალი თითქმის არავის უნახავს.

„მირ ისკუტსვას წევრები" ბორის კუსტოდიევის მიერ, 1916.

ისტორია.

ხელოვანთა გაერთიანება ჩამოყალიბდა 1898 წელს სტუდენტთა ჯგუფის მიერ, რომელთა შორის იყვნენ ალექსანდრე ბენუა, კონსტანტინ სომოვი, დმიტრი ფილოსოფოვი, ლეონ ბაქსტი, იუჟინ ლანსერი. საწყისი მომენტი ამ ახალი ჯგუფისა იყო რუს და ფინელ ხელოვანთა გამოფენა სანკტ-პეტერბურგის გამოყენებითი ხელოვნების შტიგლიცის მუზეუმში.

ჟურნალი შეიქმნა 1899 წელს სანკტ-პეტერბურგში ალექსანდრე ბენუას, ლეონ ბაკსტისა და სერგეი დიაგილევის (მთავარი რედაქტორი) მიერ. მათი მიზანი დრომოჭმული პერედვიჟნიკების სკოლის მდარე ... კითხვის გაგრძელება »

ალექსანდ ლენტულოვი, "ქალი გიტარით", 1913.

ბუბნოვი ვალეტი (რუს.: Бубновый валет) — მოსკოველ ფერმწერთა გაერთიანება. სახელი ეწოდა 1910 წელს გამართული ამავე სახელწოდების გამოფენის მიხედვით.

"ბუბნოვი ვალეტის" მხატვრები პ. კონჩალოვსკი, ა. კუპრინი, ა. ლენტულოვი, ი. მაშკოვი, ვ. როჟდესტვენსკი, რ. ფალკი და სხვები უარყოფდნენ აკადემიზმსა და XIX საუკუნის რეალიზმს, უპირისპირდებოდნენ აგრეთვე XX საუკუნის I ათწლეულის რუსული ხელოვნების მისტიკურ სიმბოლიზმს.

ისინი მუშაობდნენ სეზანის შემოქმედების, ფოვიზმისა და კუბიზმის ფერწერულ-პლასტიკური მანერით.

ამას გარდა მიმართავდნენ რუსულ ლუბოკსა და ხალხურ სათამაშოს გამომსახველობითს ხერხებს.

პრაქტიკულად "ბუბნოვი ვალეტი" რევოლუციის წინა ათწლეულის კრიზისის გამოძახილი იყო.

მისი წევრები ამტკიცებდნენ ფერწერის "თვითმიზნურობას" - ფორმებს ისინი ფერების საშუალებით აგებდნენ, მოცულობებს კი სიბრტყობრივად გადმოსცემდნენ, მათი ნამუშევრებისათვის დამახასიათებელია მოცულობის ხაზგასმული დეფორმაცია და ფაქტურის თითქმის ლუბოკური ფერადოვნება.

1912 წელს "ბუბნოვი ვალეტს" გამოეყო ერთი ჯგუფი მხატვრებისა, რომლებიც პრიმიტივიზმის, კუბოფუტურიზმისა და აბსტრაქციონიზმისაკენ იხრებოდნენ (ვ. და დ. ბურლიუკები, ნ. გონაჩაროვა, მ. ლარიო ... კითხვის გაგრძელება »

ჩინური ნეფრიტი ყვავილების დიზაინით, ძინის დინასტია (1115-1234), შანხაის მუზეუმი.

ჩინური ხელოვნება (ჩინ.: 中國藝術/中国艺术) მისი უძველესი ისტორიის გამნავლობაში მრავალფეროვანია და იყოფა ჩინეთის მმართველი დინასტიებისა და ტექნოლოგიის ცვლილებების მიხედვით.

ხელოვნების განსხვავებულ ფორმებზე გავლენას ახდენდნენ დიდი ფილოსოფოსები, მასწავლებლები, რელიგიური ფიგურები და პოლიტიკური ლიდერები.

ჩინური ხელოვნების კატეგორიებია ნატიფი ხელოვნება, ხალხური შემოქმედება და საშემსრულებლო ხელოვნება.

">

Bobby McFerrin in concert (2007)
Background information
Birth name Robert McFerrin, Jr.
Born March 11, 1950 (age 60) Manhattan, New York
Genres Jazz, Reggae
Occupations Singer-songwriter, musician, conductor, producer
Instruments Vocals, piano, bass guitar, clarinet
Years active 1977-Present
Labels Manhattan Records
Blue Note Records
Elektra Records
Sony Classical
Associated acts Chick Corea
Herbie Hancock
Website http://www.bobbymcferrin.com.

Life

McFerrin was born in Manhattan, New York, the son of the late operatic baritone Robert McFerrin, and singer Sara Cooper.[1] Robert, Sr. was the first African American to be a regular with New York's Metropolitan Opera. Sara is a former soloist with regional opera companies, and in Broadway shows, and is a professor emeritus of music at Fullerton College in Fullerton, California.

Bobby McFerrin married Debbie Green in 1975. They have three children.[2]

McFerrin's song "Don't Worry, Be Happy" was a #1 U.S. pop hit in 1988 and won Song of the Year and Record of the Year honors. McFerrin has also worked in collaboration with instrumental performers including pianists Chick Corea, Herbie Hancock, and Joe Zawinul, drummer ... კითხვის გაგრძელება »