ფილმების წარმოება სულ უფრო ძვირი, ხოლო კომერციული წარმატება სულ უფრო მნიშვნელოვანი ხდებოდა. სხვადასხვა პროექტები, რომლებიც ჰიჩკოკს იზიდავდა და რომელთაც ის მეტ-ნაკლები ინტენსივობით გეგმავდა, პროდიუსერების შიშის გამო არ ხორციელდებოდა, როგორც, მაგალითად, არ განხორციელდა სახუმარო პიესის, Mary Rose-ის, ეკრანიზაცია. ჰიჩკოკს სურდა, კვლავ გადაეღო კომიკური თრილერი ფილმის ”ჩრდილოეთისაკენ, ჩრდილო-დასავლეთის გავლით” შემდეგ. შორსმიმავალი პროექტი R.R.R.R.,რომელიც ეხებოდა იტალიელი ქურდების ოჯახს ნიუ-იორკში, ჩაიშალა იტალიელ თანამშრომლებთან გადაულახავი ენობრივი და კულტურული ბარიერების გამო.

1965 წლის 7 მარტს ჰიჩკოკმა ”ამერიკულ კინემატოგრაფში შეტანილი ისტორიული წვლილის გამო” მიიღო ”Milestone Award der Producers Guild Of America” - პირველი ჯილდო მიღებულ მრავალ ჯილდოთა შორის.

ნამუშევრით ”ჩამოხეული ფარდა” (1966) ჰიჩკოკი საბოლოოდ დაუბრუნდა შპიონაჟზე ფილმებს, რომლებითაც მოიპოვა წარმატება 30-იანი წლების ინგლისში. ჰიჩკოკის 50-ე ფილმის პრემიერა მარკეტინგული კამპანის ფონზე წარიმართა. ეს ერთ-ერთი მიზეზი იყო, რის გამოც სტუდია Universal-მა ჰიჩკოკის ნების საწინააღმდეგოდ ფილმში პოპულარული მსახიობები - პოლ ნიუმანი და ჯულია ენდრიუსი - ათამაშა. ”ჩამოხეული ფარდა” ჰიჩკოკის ბოლო ფილმებთან (მათ შორის ”მარნისთან”) შედარებით ჩავარდა, ხოლო კრიტიკამ მთლიანად გაანადგურა.

Universal-ი ჰიჩკოკისაგან ითხოვდა თანამედროვეობის შესაბამის თემებს. როცა მისი და ჰოვარდ ფასტის მიერ დეტალურად დამუშავებული სცენარი ქალების ჰომოსექსუალიმკვლელის შესახებ უარყვეს, მან ერთი წლით შეწყვიტა საქმიანობა. 1968 წლის დასაწყისში გადაწყვიტა დიდი პაუზისა და უკანასკნელი წარმატებიდან დიდი ხნის გასვლის შემდგომ ლეონ ურისის რომანი შპიონაჟზე, რომლეზე საავტორო უფლებებიც Universal-ს ნაყიდი ჰქონდა, ფილმად გადაეღო. გადამღები ჯგუფი მთლიანად ევროპელიმსახიობებით დაკომპლექტდა ჰოლივუდის ვარსკვლავების მონაწილეობის გარეშე. ამერიკელი მაყურებლისთვის ნაცნობი სახეები იყვნენ მხოლოდ სატელევიზიო მსახიობი ჯონ ფორსაითი და კანადელი წარმოშობის ჯონ ვერნონი. სცენარის საბოლოო ვარიანტი გადაღებების მიმდინარეობისას ჩამოყალიბდა. ”ტოპაზს” (1969) კრიტიკამ და პუბლიკამ ზურგი შეაქცია, მაგრამ ჰიჩკოკი თავდაჯერებული იყო: ”მე ჯერ კიდევ არ გადამიღია ჩემი უკანასკნელი ფილმი. ტოპაზი ჩემი 51-ე ფილმია, მაგრამ როდის გადავიღებ ჩემს უკანასკნელ ფილმს, ჩემთვის, ჩემი დამფინანსებლებისთვის და ღმერთისთვის ჯერჯერობით უცნობია."

1970 წლის ზაფხულის მიწურულს მან თავისი ახალი პროექტის განხორციელება დაიწყო. ამ მიზნით ის თავის სამშობლოს ეწვია, სადაც ამჯერად აღფრთოვანებით მიიღეს. თავდაპირველად სცენარზე მუშაობა და გადასაღები სამუშაოები, რომლებსაც ჰიჩკოკი ისეთი სერიოზულობით მიუდგა, როგორც არასდროს, მნიშვნელოვანი აზრთა სხვადასხვაობის გარეშე მიმდინარეობდა. მაგრამ მას შემდეგ, რაც ჰიჩკოკის ცომა, ალმამ, მიოკარდიუმის ინფარქტი გადაიტანა, ჰიჩკოკი დაღლილი და უმოქმედო გახდა. მიუხედავად ამისა ”სიგიჟე” (1972), მკაცრი, მწარე და შავი ბრიტანული იუმორით გადაღებული ფილმი, საკმაოდ წარმატებული აღმოჩნდა. მხოლოდ ინგლისში გამოიწვია გაოცება და იმედგაცრუება ლონდონისა და ბრტანული ცხოვრების ანაქრონისტულმა წარმოდგენამ.

უკანასკნელი ფილმი.

1973 წლის გაზაფხულზე ჰიჩკოკმა ახალ ფილმზე მუშაობა დაიწყო. სცენარზე ერნესტ ლემანთან (”ჩრდილოეთისაკენ, ჩრდილო-დასავლეთის გავლით”) ერთად მუსაობდა, მაგრამ მუშაობამ ვერ ჩაიარა გაუგებრობების გარეშე. ჰიჩკოკი შესამჩნევად დაღლილი იყო და თავის ტკივილს ალკოჰოლური სასმელებით ებრძოდა. სცენარის მომზადებას დასჭირდა 2 წელი, ყველაზე მეტი მთელი თავისი კარიერის მანძილზე.

ფილმი ”ოჯახური შეთქმულება” (1976) ერთი შეხედვით სახალისო, მაგრამ ავადმყოფურად აქცენტირებული თრილერი იყო. როგორც ყოველთვის, ჰიჩკოკმა აქცენტი გააკეთა სააზროვნო სასცენო ენაზე. საბოლოოდ, გადაღებები დაძაბულობისა და აზრთა სხვადასხვაობის გარეშე წარიმართა. ჰიჩკოკმა საკუთარი ჯანმრთელობიდან გამომდინარე შესაძლებლობების ფარგლებში დიდი ხნის გამოუვლენელი შთაგონება და სიახლეებისთვის მზადყოფნა აჩვენა. ის გახსნილი იყო მსახიობთა იმპროვიზაციისთვის და გადაღებების დროს ცვლილებები შეჰქონდა მის მიმდინარეობაში. მონტაჟზე მეთვალყურეობა მის თანამშრომლებს დაუთმო, რადგანაც მისი ჯანმრთელობის მდგომარეობა აშკარად გაუარესდა. ამასობაში ალმამ აპოლექსია გადაიტანა.

”ოჯახური შეთქმულება” მაყურებელმა უმეტესწილად მეგობრულად. ჰიჩკოკს მის მიმართ გამოხატულმა სიმპათიამ დროებით ძალა და ახალი იდეები შესძინა. 1978 წელს დაწყებული პროექტი ერთი წლის შემდეგ მისი ჯანმრთელობის მდგომარეობის გამო შეწყდა. 1979 წლის მარტში ამერიკის ფილმების ინსტიტუტმა ჰიჩკოოკი მისი შემოქმედების გამო დააჯილდოვა. 2 თვის შემდეგ ჰიჩკოკმა დახურა საკუთარი ბიურო სტუდია Universal-ის ტერიტორიაზე.

1980 წლის 3 იანვარს ჩატარდა მისი რაინდად კურთხევის ცერემონია. 1980 წლის 29 აპრილს ალფრედ ჰიჩკოკი გარდაიცვალა საკუთარ სახლში ლოს-ანჟელესში. მის სხეულსკრემაცია ჩაუტარეს, ხოლო ფერფლი მიმოაბნიეს.

მოტივები .