16:32 გეორგიანული. | |
| წმინდაო მიქაელ, წმინდაო მიქაელ, ხმალი შენი-დუმილის ძალი, თვალთა კვესება-სიმშვიდე სავსე, გზა სიმამაცის-სიმართლის მარჯი, ნათელი შენი-მზესიყვარული. ცათა რაინდო, შემწედ გვეყავი. წმინდაო გიორგი, წმინდაო გიორგი, რუს თაურობა შენი ფესვია, კვდომა იურვე მგლისმუხლა ნებით, მინდიაურობ გველოსნურ სიბრძნის უკვდავებაში გარდაცვალებით, წმინდა სამების თეთრო მძლევაჟო. * * * * * * * * * ბუბა კუდავას ობოლო ხანძთავ-ხანძთელის ქნარო, შემოგძარცვია სულის ბეგთარი, ლაჟვარდი ზეცის ტკბილო ნეკტარო, მწუხარე სახის გიფარავს ფარი. ჩუმი ტირილით მოგველი დღესაც, თავად მშობელი ჩვენი სიმტკიცის, წმინდა გიორგის ხმალი ვინც ლესა, ვინაც ატარე უკვდავი ფიცი. კვდომის მსახვრალი შემოგეძალა, შენ ურჩად ებრძვი, ქედმოუხრელი, აღდგომით, ხანძთის ჯვარცმულო ძალავ, გიახლოვდება ისევ ნათელი. ობოლო ხანძთავ-ხანძთელის ქნარო, შემოგძარცვია სულის ბეგთარი, ლაჟვარდი ზეცის ტკბილო ნეკტარო, მწუხარე სახის გიფარავს ფარი. ერის სამსახურში ღმერთი გაგაბედნიერებთ მადლიერებით ქართული საქმისათვის * * * * * * * * * წუთისოფელმა შეგასვათ შხამი, მაგრამ იესომ არ მიგატოვათ, უნდოდათ, თუმც ვერ დაგვმართეს ჟამი, სული ჯანსაღი მზემ შეგვატოვა. ვინ უნდა გვძლიოს, თუ ვუერთგულეთ ჯვარცმულ ღმერთსა და სამშობლო მიწას?! ცრემლი ასველებს ნატკივარ გულებს- მტერმა ამიტომ ვერ დაგვამიწოს! სიზმრულ ყოფისგან თავდახსნის გზაზე გვფარავდეს მუდამ დედა მარიამ, წკვარამი ქრება სინათლის კარზე, უფალი მოდის-გვამცნო ალიამ. უნდოდათ, თუმც, ვერ დაგვმართეს ჟამი- ჩვენ გავიმარჯვებთ, ჩვენ გავიმარჯვებთ! * * * * * * * * * ასე გადავხარშე წმინდა მამა გაბრიელის წინასწარმეტყველება. წინ ბევრი სასახელო ბრძოლა გველის და უფალიმც გვეწეოდეს. ამად, ლექსს ზოგადი, ეგზისტენციალური ხასიათიც აქვს. გოჩა ბახიას ხატია ღუდუშაურს ფერების სამოთხე; უფერო არარსი- რაობა სიცოცხლის და არარაობა. ვისწავლოთ, მათ შორის რა არის სხვაობა. სიმართლით ცხოვრება ამაო არ არის. ნაცრისფერ უდაბნოს უსულო ხეები, თვალების გახელა სიკვდილით სხეულში, მომხდარის ჩაბეჭდვა ფიქრების რვეულში- ნამდვილის წყურვილში მიჰქრიან დღეები. ისევ ვიბადებით კვდომასთან ბრძოლაში მარადი სამკვიდროს მზიური შვილები, ასე გავიმარჯვებთ სამების მხედრები ღვთის მოწოდებაში. ფერების სამოთხე; უფერო არარსი- რაობა სიცოცხლის და არარაობა. ვისწავლოთ, მათ შორის რა არის სხვაობა. სიმართლით ცხოვრება ამაო არ არის. მკათათვის 27, 2005 წელი რონდინე, იტალია წარსულიდან მოხვედი, სიმართლისთვის მებრძოლი, გიხდებოდა, შავლეგო, ხელში ექსკალიბური, ვერ გამარცხა ბნელეთმა, ნათლის შუბით ებრძოდი, მტერმა შენში ვერ ჩაკლა შემართება ჯიქური. სიძულვილის ჟამია, ვერ ძღებიან ქაჯები, წყურვილს სისხლით იკლავენ, გრიგალია სიკვდილის, ცაში მყოფი-ნეტარო-იღვწი, ღმერთს ეაჯები, რომ გაგიქროს პირნათელს ოდინდელი სიყმილი. ჰელიოსის რაშებმა ზეცა გადიგრიალეს, უკვე დიდი ხანია, რაც მზის თვალი ჩავიდა, მალე ალიონია, მოვიშუშებთ იარებს და ლაშარის სამკვიდროს გავაბრწყინებთ თავიდან. ცოტაც და შევიყრებით რაინდების კრებული, გარდასულის ზღაპარი სიზმარში გაცხადდება, ერთმანეთის ლოდინში გავიდნენ ასწლეულნი... იდუმალი ზმანება პალადინთა ახდება. შავლეგ, ქრისტეს რაინდო, თვითონა ხარ მახვილი, ახალ ისრაელის თავს ღვთის დიდებად მგრგვინავი, ლეგეონის მმუსვრელის მზევაჟური ძახილით დღესაცა ჰქუხს "შავლეგო”-ეშმას გულგამგმირავი. წარსულიდან მოხვედი, სიმართლისთვის მებრძოლი, გიხდებოდა, შავლეგო, ხელში ექსკალიბური, ვერ გამარცხა ბნელეთმა, ნათლის შუბით ებრძოდი, მტერმა შენში ვერ ჩაკლა შემართება ჯიქური. კონსტანტინე (კოკა) ვეკუა
| |
|
| |
| |||