ქრისტიანობა, ქრისტეს მოძღვრების გარდა, ჩვენში ჰნიშნავდა მთელის საქართველოს მიწა-წყალს, ჰნიშნავდა ქართველობას. დღესაც, მთელს ამიერკავკასიაში ქართველი და ქრისტიანი ერთისა და იმავეს მნიშვნელობის სიტყვები არიან.

გაქრისტიანების მაგიერ გეტყვიან: გაქართველდაო. ჩვენმა სამღვდელოებამ კარგად იცოდა, რომ მამული და ეროვნება, რჯულთან ერთად შეერთებული, რჯულთან შეხორც-შეთვისებული, უძლეველი ხმალია და შეულეწელი ფარია მტრისა წინაშე.

სიტყვას ქადაგებისას, სწავლას, მოძღვრებას იგი სულ იმაზედ მოაქცევდა ხოლმე, რომ მამული და ეროვნება რჯულამდე გააპატიოსნოს, სარწმუნოებამდე აღამაღლოს, ასწიოს და ყოველივე ამ სამს წმინდას და უდიდეს საგანს, ერთად შეერთებულს, თავდადებით ამსახუროს, თავგანწირვით ამოქმედოს.

აი, სად და რაში ჰპოულობდა ჩვენი უწინდელი სამღვდელოება თავის სულიერს და ხორციელს ღონეს, თავის ძლიერებას, პატივისცემას! აი, როგორ გაიმაგრა სამღვდელოებამ სარწმუნოება ქრისტეში ამ პატარა ქვეყანაში, რომელსაც გარშემო ვეშაპი მტრები ... კითხვის გაგრძელება »

1. დაე, ყოველმა, ვინც ჩვენს მსგავს ღვაწლს შეუდგება, უპირატესად იმაზე იზრუნოს, რომ არასდროს არ შეასუსტოს გულმოდგინება და შრომათაგან დამცხრალმა არ იფიქროს, უკვე დიდი ხანია ვმოღვაწეობო. არამედ უმჯობესია ყოველ დღეს იმგვარად შევუდგეთ ხოლმე, თითქოს სწორედ ამ დღეს დავიწყეთ მონაზონური საგრობა, და დღითიდღე ასე ვამრავლოთ რუდუნება.

კაცის ცხოვრება არაფერია მომავალ საუკუნეთა წინაშე, და ყოველივეცა ჩვენი – არარაა მრაადიულ სიცოცხლესთან შედარებით. ამქვეყნად ხომ ყოველგვარ ნივთს იყიდის კაცი შესაბამის ფასად, და აკი ყველაფრის გაცვლაც შეიძლება თანაფარდ რაიმეზე, ხოლო საუკუნო ცხოვრება მცირედით მოისყიდება, რადგანაც ასე წერია: „დღენი წელიწადთა ჩვენთანი მათ თანა – 70 წელ, ხოლო უკუეთუ ძლიერებასა შინა – 80 წელ, და უმრავლესი მათი შრომაი და სალმობაი" (ფსალმუნი 89, გალობაი მოსესი, კაცისა ღმრთისაი,10).

ასე რომ, თუკი ამ ოთხმოცი წლის მანძილზე ვიქნებით ჩვენს ღვაწლში, ანდა თუნდ სულაც მთელი ასი წლის განმავლობაშიც, სუფევით ყოფნა ასევე ასი წლით კი არ მოგვეგება, არმედ უკუნითი უკუნისამდე ყოფნას დავიმკვიდრებთ ცათა სასუფეველში ამ უბადრუკი ასი წლის სანაცვლოდ, ამქვეყნად რომ ღმერთის მოსაწონი ცხოვრებით გვიცხოვრია!

ამქვეყნიური მოღვაწეობით აქვე კი არ მოვიპოვებთ საუკუნო ცხოვრებას, არამედ ცათა შორის, ამასთან ჩვენს ხრწნად და მოკვდავ სხეულს აქ დავტოვებთ, ... კითხვის გაგრძელება »