მართლმადიდებელი სამყარო დღეს სულთმოფენობის დღესასწაულს აღნიშნავს. ამასთან დაკავშირებით ტაძრებში ღვთისმსახურება აღევლინება.

როგორც "ინტერპრესნიუსს” საქართველოს საპატრიარქოდან აცნობეს, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი, უწმინდესი და უნეტარესი ილია მეორე სადღესასწაულო წირვას ყოვლად წმინდა სამების საკათედრო ტაძარში აღავლენს.

ამ დღეს მორწმუნეები ტაძარებში ყვავილებითა და სანთლებით მიდიან. წირვის დასრულების შემდეგ კი, მუხლდრეკის სპეციალური ლოცვა სრულდება, რომლის დროსაც მლოცველებზე სულიწმინდის მადლი გადადის.

სულთმოფენობის დღესასწაული უფლის ბრწყინვალე აღდგომიდან 50-ე დღეს აღინიშნება და მოძრავი დღესასწაულია.

სახარების მიხედვით, ამ დღეს უფლის მოციქულებზე სულიწმინდა ცეცხლის ენების სახით გადმოვიდა და ყოველი მათგანი სულიწმინდით აღივსო.

მოციქულებმა მანამდე მათთვის უცნობ ენებზე დაიწყეს საუბარი. მათ შემყურე იერუსალიმში მცხოვრებ მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხის ადამიანებს უკვირდათ, რომ ისინი მათთვის გასაგებ ენებზე საუბრობდნენ.

მისი ნამღერი ყოველთვის სიყვარულისა და სიკეთის საგალობელს ჰგავს და, ალბათ, ამიტომ შეიყვარა ასე ძალიან მსმენელმა. მომენატრეთო! - გვეუბნება თამრიკო ჭოხონელიძე იმ სარეკლამო რგოლში, რომლითაც კონცერტზე გვეპატიჟება.

ჩვენც ძალიან მოგვენატრა, უკვე 11 წელია სოლო კონცერტით არ გამოსულა მსმენელის წინაშე. როდესაც ინტერვიუსთვის ვესტუმრეთ, გაგვიმხილა, რომ ძალიან ღელავს და უზარმაზარ პასუხისმგებლობას გრძნობს. ის ხომ ფილარმონიის დიდ სცენაზე რევაზ ლაღიძის მუსიკას ააჟღერებს, და კიდევ, მსმენელი პირველად მოისმენს სიყვარულით სავსე პოეტის, ახლახან გარდაცვლილი ნიკო გომელაურის უკანასკნელი ლექსისა და ლაღიძის მუსიკის ტანდემს... კონცერტი 23 მაისს ფილარმონიის დიდ საკონცერტო დარბაზში გაიმართება.

თამრიკო ჭოხონელიძე:
- იქ, სადაც ლაღიძის მუსიკა ჟღერს, სიყვარულისა და მოფერების ატმოსფერო ისადგურებს. კონცერტზე აჟღერდება რევაზ ლაღიძის კინომუსიკა და საორკესტრო მელოდიები.

- რევაზ ლაღიძეს იცნობდით?
- მეშვიდე კლასში ვიყავი, როცა მე, ეკა კახიანსა და ქეთი ფირცხალავას გვაჩვენეს ერთი კეთილი ბაბუ და გვითხრეს, ეს ის კაცია, რომელმაც "თბილისო" დაწერაო. მერე ეს კეთილი ბაბუ გვასწავლიდა "ჰერიო, ბიჭებოს". ნათლად მახსოვს მისი თითები. მოგვიანებით განსაკუთრებით ფასეული გახდა ჩემთვის ეს ურთიერთობა.

- რევაზ ლაღიძის მელოდიებს რომელი ლექსები მიუსადაგეთ?
- გადავწყვიტე, რევაზ ლაღიძისა და პეტრე გრუზინსკის საოცარი ტანდემი გამეახლებინა. ბატონი პეტრეს ოჯახი ... კითხვის გაგრძელება »

განეშა.

განეშა (სანსკ. गणेश gaṇeśa ”მხედართმთავარი”) - ინდუიზმის პანთეონის ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული ღვთაება, შივას და პარვატის შვილი. განასახიერებს სიბრძნეს და წარმატებას.

ლეგენდა განეშაზე ამგვარია: სპილოს თავი მას დაბადებიდანვე არ ჰქონია. განრისხებულმა შივამ მას თავი ჯერ მოჰკვეთა, შემდეგ კი თავისი მეუღლე პარვატის ხვეწნა-მუდარას ყური უგდო, ტყეში პირველშემხვედრ ცხოველს - სპილოს - თავი მოჰკვეთა, განეშას მხრებზე დაუსვა და გააცოცხლა. ”ბრძენი” ცხოველის თავით დაჯილდოებული განეშა დიდი მხედართმთავარი და მთავარსარდალი გახდა.

დღესაც ინდუისტები რაიმე ახალი საქმის დაწყებამდე, მოსწავლეები კი გამოცდების ჩაბარებამდე აუცილებლად მიართმევენ მსუნაგ განეშას უხვ შესაწირავს - ბრინჯს, ქოქოსის კაკალს, ერბოს და ტკბილეულს, რათა საყვარელმა ღვთაებამ თავისი სიბრძნე და წარმატება არ მოაკლოს მათ.

ლაკშმი სიმდიდრეს და ბედნიერებას წყალობს.

ლაკშმი (სანსკ. लक्ष्मी lakṣmī ”ბედნიერების მომტანი”) - ინდუისტური ბედნიერების ქალღმერთი, ღვთაება ვიშნუს მეუღლე და მარადიული თანამგზავრი.

ლაკშმი მფარველ ღმერთს მუდმივად ფეხთით უზის და მას მაშინაც არ შორდება, როცა ვიშნუ თავისი მისიის აღსასრულებლად ქვეყანას ... კითხვის გაგრძელება »

ვედების კრებული ხ ... კითხვის გაგრძელება »

იანტრა.

იანტრა (სანსკ. यन्त्र yantra ”დაყრდნობა”) - ინდუისტური სიმბოლო, რიტუალური დიაგრამა. იანტრა მანტრას გრაფიკული გამოხატულებაა და მედიტაციისთვის გამოიყენება.
ინდუიზმის მიმდევრები თავიანთ ეზოებში იანტრებს ხატავენ, როცა ახლო ნათესავების სახლში დაბრუნებას ელოდებიან.
იანტრას ბუდიზმშიც დიდი რიტუალური მნიშვნელობა აქვს.

ბჰაგავადგიტა.

ბჰაგავადგიტას ილუსტრაცია: კრიშნა და არჯუნა

ბჰაგავადგიტა (სანსკრ. भगवद्गीता bhagavadgītā ”ღვთის ნამღერი”, ასევე ცნობილია როგორც გიტა) - ინდუიზმის მთავარი ლიტერატურული ძეგლი, ძველინდური ეპოსის მაჰაბჰარატას მეექვსე თავი.

კურუკშეტრას დიდი ბრძოლის დაწყებამდე პანდავათა დინასტიის პრინცი არჯუნა სთხოვს თავის მეგობარს და დამრიგებელს კრიშნას, გაარკვიოს ამ ძმათშორის ომის გარდაუვლობასა და საბოლოო შედეგებში. მას არ სურს ბრძოლა თავის ნათესავ კურუს დინასტიის წარმომადგენელთა წინააღმდეგ, ეჭვობს ამ ბრძოლის სამართლიანობაში და შიშობს მორალის და რწმენის დაკარგვას.

უშუალოდ ბრძოლის ველზე სისხლისმღვრელი შეტაკების დაწყებამდე კრიშნა დიალოგის ფორმაში უხსნის არჯუნას ბოროტების გან ... კითხვის გაგრძელება »

გეიშა.

გეიშა (იაპ. 芸者), იაპონელი ქალი, რომელსაც მიღებული აქვს მრავალმხრივი აღზრდა-განათლება - იცის მხატვრული კითხვა, ცეკვავს. მღერის, უკრავს სხვადასხვა საკრავზე, იცნობს მაღალ საზოგადოებაში მიღებულ ეტიკეტს, შეუძლია თავაზიანი, მახვილგონივრული საუბარი და სხვა. გეიშას ქირაობენ წვეულებებისა და ბანკეტების ორგანიზატორები. მისი მოვალეობაა შეასრულოს სტუმართმოყვარე დიასახლისის როლი და გაართოს საპატიო სტუმრები.

იაპონიის ფონდი.

იაპონიის ფონდი (იაპონურად [Kokusai Kōryū Kikin] 国際交流基金 დაახლ. კოკუსაჲ კო:რჲუ: კიკინ) არის იაპონური კულტურის ინსტიტუტი, რომლის მიზანია იაპონური ენის, ხელოვნების და საერთოდ კულტურის პოპულარიზება და გავრცელება.

იაპონიის ფონდი არის ისეთი საერთაშორისო საზოგადოებრივი ორგანიზაციების ანალოგი როგორიციაა ბრიტანული სკოლა, გოეთეს ინსტიტუტი, ალექსანდრე დიუმას სახელობის ფრანგული კულტურის ცენტრი დ ა.შ..

ინსტიტუტი დაარსდა 1972 წელს, ხოლო 2003 წლის 1 ოქტომბერს კი იაპონიის საგარეო საქმეთა სამინისტროს დაუქვემდებარდა იგი და ამით იაპონიის საგარეო კულტურულ პოლიტიკას დაუკავშირდა.

იაპონური კულტურის გავრცელების მიზნით ამ ინტიტუტის ხელშეწყობით სხვადა ... კითხვის გაგრძელება »

იაპონური სამზარეულო".

საშიმი გარნირთან ერთად.

საშიმი (იაპონ. 刺身) არის იაპონური დელიკატესი შემდგარი უმი ზღვის პროდუქტისგან, რომელიც დაჭრილია თხელი პატარა ზომის ნაჭრებად. საშიმი დაახლოებით 2,5 სმ. სიგანის, 4 სმ. სიგრძისა და 0,5 სმ. სისქის ნაჭრებია, თუმცა მისი ზომები დამოკიდებულია პროდუქტის ტიპსა და მზარეულზე.

მას მიართმევენ ჩასაწობელ საწებელთან (სოიოს სოუსი ვასაბის პასტასა და თხლად დაჭრილი პონზუსა, ან კოჭას ფესვით.) და გარნირად, დაჭრილი დაიკონის ბოლოკთან ერთად.

სუში (იაპონ. 寿司, 鮨, 鮓) იაპონურ სამზარეულოში არის ძმრიანი ბრინჯი შეკაზმული სხვადასხვა ინგრედიენტებით, როგორიცაა თევზი, სხვადასხვა სახის ხორცი და ბოსტნეული. იაპონიის გარეთ, სუში არასწორად აღიქმევა, როგორც თვით უმი თევზის, ან სხვა სახის უმი ზღვის პროდუქტის კერძი.

იაპონიაში, ცალკე დაჭრილს უმ თევზს საშიმი ეწოდება და ის განსხვავდება სუშისგან, რადგან მისი შემადგენელი ნაწილია უმი თევზი, და არა ბრინჯი.

თვით სიტყვა სუში მოდის სიტყვის არქაული გრამატიკული ფორმიდა ... კითხვის გაგრძელება »

ბურგთეატრის მთავარი ფასადი.

ბურგთეატრი (გერმ. Burgtheater, საიმპერიო კარის თეატრი), თავდაპირველად ცნობილი, როგორც "der Burg", ხოლო 1920 წლამდე კი "Hofburgtheater", არის ავსტრიის ფედერალური თეატრი ვენაში და ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი გერმანულენოვანი თეატრი მსოფლიოში.

თეატრი დაარსდა 1741 წლის 13 მარტს ჰაბსბურგის დედოფალი მარია ტერეზა ავსტრიელის მიერ საკუთარი სასახლის გვერდით; მისმა ვაჟმა იმპერატორმა იოზეფ II-მ მას გერმანიის ნაციონალური თეატრი დაარქვა 1776 წელს.

1794 წლიდან თეატრს ერქვა "K.K. Hoftheater nächst der Burg". თეატრი ახალ შენობაში გადავიდა რინგშტრასეზე 1888 წლის 14 ოქტომბერს, რომლის პროექტი ეკუთვნის გოტფრიდ სემპერსა და კარლ ფრეჰერ ფონ ჰაზენაუერს. 1944 წელს ხანძრის მიერ განადგურებული სასახლის თეატრი 1955 წელს აღადგინეს. ისტორიულად კლასიკური ბურგთეატრის სტილი და ბურგთეატრის გერმანული ენა ყველა გერმანულენოვანი თეატრისთვის მაგალითის მიმცემი იყო.

გვერდითი ფასადი.

ვენის სახელმწიფო ოპერა.

... კითხვის გაგრძელება »

ჰომეროსის ბიუსტი ბრიტანეთის მუზეუმში.

ჰომეროსი (ბერძ.: Ὅμηρος Hómēros) -- ლეგენდარული ბერძენი პოეტი, რომელსაც მიაკუთვნებენ ილიადისა (Ἰλιάς) და ოდისეის (Ὀδύσσεια) შექმნას. ერთ დროს ჰომეროსს მიაკუთვნებდნენ მთელ ეპიკურ ციკლს, რომელშიც შედიოდა პოემები ტროას ომზე და ასევე თებეური პოემები ოიდიპოსსა და მის ვაჟებზე.

მასვე მიაკუთვნებდნენ ჰომერიკულ ჰიმნთა ტომებს, კომიკურ მინი-ეპოსს ბატრახომიომახია (Βατραχομυομαχία, ბაყაყისა და თაგვის ომი) და მარგიტებს, თუმცა ამჟამად ამ მტკიცებას ეჭვქვეშ აყენებენ.

გადმოცემის თანახმად ჰომეროსი ბრმა იყო. დაბადების ადგილად რამდენიმე იონიის ქალაქს მიიჩნევენ, (საბერძნეთის შვიდი ქალაქი ეცილებოდა ერთმანეთს ჰომეროსის სამშობლოს საპატიო ტიტულს), თუმცა სხვაგვარად მისი ბიოგრაფიული მონაცემები თითქმის არ არსებობს.

ზოგიერთი მკვლევარი ეჭვობს, რომ ჰომეროსი შესაძლოა ნამდვილი ადამიანი არ ყოფილიყო და რომ ეს სახელი შესაძლოა რამდენიმე ზეპირი პოეტისთვის მიეკუთვნებინათ, ტრადიციული ეპოსის გადმოცემისთვის.

ასევე საკამათოა ილიადისა და ოდისეის ერთ პიროვნებაზე მიკუთვნება. სხვა ზემოთ აღნიშნულ პოემებს კი უფრო გვიანდელ პერიოდს მიაწერენ.

იბერიულ-კავკასიურ ხალხთა მითოლოგია ჩრდილოეთ კავკასიაში და ამიერკავკასიის ნაწილში მცხოვრებ იმ ხალხთა მითოლოგიური წარმოდგენების ერთობლიობას წარმოადგენს, რომლებიც საუბრობენ კავკასიური ენების ოჯახში შემავალ ენებზე. ამ ხალხთა ჯგუფს განეკუთვნებიან: ქართველები, ადიღები (ყაბარდოელები, ადიღები, ჩერქეზები), აფხაზები, აბაზები, ჩეჩნები და ინგუშები (ვაინახები), დაღესტნელები (ავარელები, ლეკები, დარგუელები, ლაკები, ლეზგები და სხვ.) და სხვ.

წარმოშობის ისტორია.

ეს მითოლოგიური სისტემები წარმოიშვა უხსოვარ წარსულში იბერიულ-კავკასიურ ხალხთა წინაპარ ტომებს შორის. განვითარების პროცესში ეს სისტემები სხვადასხვა ზეგავლენას განიცდიდა. განსაკუთრებით დიდი ზეგავლენა მათზე ქრისტიანობამ და ისლამმა იქონია.

კავკასიურ-იბერიული მითების ცალკეული ციკლები თითქმის არ შემონახულა, რადგან დიდ ეპოსებს (მაგ. ქართული ეპოსი ამირანის შესახებ, კავკასიური ნართების ეპოსი) შეერწყა თითქმის ყველა მითოლოგიური სიუჟეტი და მოტივი.

მრავალი წარმოდგენის და სიუჟეტის აღდგენა ხდება ენობრივი მონაცემებში და სიმღერებში, ცეკვებში, ზეპირ გადმოცემებსა და რიტუალებში გაბნეული მოტივების მიხედვით. ეს მოტივები, რომლებიც კარგავდნენ პირვანდელ კონტექსტს, ზოგჯერ ერწყმოდნენ გვიანდელ რელიგიურ სისტემებს და ქრისტიანული და მუსულმანური კულტის ელემენტებად იქცეოდნენ.

კავკასიურ-იბერიული მითოლოგიის უძველეს პლასტებზე წარმოდგენას იძლევა არქეოლოგია. ... კითხვის გაგრძელება »