სხვების შეხედულება ჩვენზე – აი, ის სარკე, რომლის წინაშეც თითქმის ყველა გამოუკლებლივ კეკლუცობს. ადამიანი თავის თავს ისე წარმოაჩენს, როგორადაც ისურვებდა, რომ სხვები ხედავდნენ. სინამდვილე კი, როგორიცაა ის თავისთავად, არავისთვის არ არის ცნობილი, საკუთარი თავის ჩათვლით.

ხოლო ცხოვრობს და მოქმედებს რომელიღაც გამოგონილი ფიგურა. ლტოლვა ამ სიცრუისკენ იმდენად დიდია, რომ ადამიანი მას საკუთარ თავსაც კი უმსხვერპლებს. ამით ამახინჯებს თავის ბუნებას – ერთადერთსა და განუმეორობელს, რასაც თითოეული ადამიანური პიროვნება წარმოადგენს.

სამაგიეროდ, ყოველთვის როგორ გვატყვევებს შეხვედრა ადამიანთან, რომელსაც არ სჭირს ეს მანკიერება და როგორ გვიყვარს ბავშვები, რომელთა ცნობიერება ჯერაც არ მომწიფებულა, მათი სრული უბრალოება და უშუალობა.
მამა ალექსანდრე (ელჩანინოვი)

სჯობს ისევ ცოდვა სინანულით, ვიდრე სიმართლე თავდაჯერებით.
წმ. იოანე ოქროპირი

საკუთარ თავზე წარმოდგენა არის ის კედელი, რომელიც ადამიანს აშორებს ღვთისაგან.
წმ. მაკარი დიდი

როგორც კი იგრძნობ, რომ ჩადენილი კეთილი საქმეების გამო სიამაყე გეუფლება, მაშინვე შენი შეცოდებანი მოიხსენე, რათა უგუნური ამპარტავნება დააცხრო. ასევე მოიქეცი მაშინაც, როცა ხედავ, რომ მოყვასი ცდება, კერძოდ, მაშინვე მისი სათნოებანიც გაიხსენე.
წმ. ბასილი დიდი

რისთვის განსცხრები და ზვაობ, კაცო? რად განლაღებულხარ და ღრუბელზე მეტად მაღლობ? გულის-ხმა-ჰყავ ბუ ... კითხვის გაგრძელება »

მრავალნი შევიდნენ სასუფეველში წინასწარმეტყველებათა და სასწაულთა გარეშე, ხოლო სიმდაბლის გარეშე ვერავინ შევა ზეციურ სასძლოში.
წმ. იოანე სინელი

მრავალნი ვუწოდებთ ჩვენს თავს ცოდვილს და შესაძლოა ასეც ვფიქრობდეთ, მაგრამ გულის სიმდაბლეს სხვებისგან მიყენებული შეურაცხყოფა გამოცდის.
წმ. იოანე სინელი

ნებისმიერ შემთხვევაში ვიყოთ მდაბალნი, რადგან მდაბალი მიწაზე წევს და მიწაზე მწოლარე როგორღა დაეცემა. ცხადია, რომ სიმაღლეზე მყოფს ხელეწიფება დაცემა.
წმ. ბასანოფი დიდი და იოანე წინასწარმეტყველი

ჭეშმარიტი სიმდაბლის ნიშანია, როცა სულს საერთოდ არ სჯერა თავისი კეთილი საქმენი და მუდამ ცდილობს, შეიძინოს ისინი.

უკეთესია საკუთარი უძლურების და ნაკლოვანებების შეგრძნებით სიმდაბლის მოპოვება, ვიდრე ყალბი გამოსწორების იმედით ამპარტავნებაში ჩავარდნა.
წმ. ამბროსი ოპტელი

ყველა წმინდანი აღიარებდა თავის უღირსებას ღვთის წინაშე, ამით განცხადდა მათი ღირსება, რომელიც სიმდაბლეში მდგომარეობს.
წმ. ფილარეტ მოსკოველი

სიმდაბლე იმაში მდგომარეობს, რომ მიუტევო ძმას, რომელმაც შენს წინაშე შესცოდა, მანამდე, ვიდრე იგი შენდობას ითხოვდეს.

რწმენა იმაში მდგომარეობს, რომ თავმდაბლობითა და მოწყალებით იცხოვრო.
წმ. პიმენი დიდი

ცოდვილი ანდა ზარმაცი ადამიანი, თავმდაბალი და გულით შემუსვრილი ღვთისათვის უფრო სათნოა, ვიდრე ის, ვინც მრავალ კეთილ საქმეს იქმს და ამით თავმომწონეობს.
აბბა დოროთე

სიამაყემ და ამპარტავნებამ ეშმაკი ციდან გადმოაგდო, თავმდაბლობასა ... კითხვის გაგრძელება »

როგორადაც ძალგიძს, ისე შეეწიე მოყვასს. თუკი სასწაულთმოქმედი სიტყვით არ შეგიძლია ადამიანთა უძლურება განკურნო, კეთილი სიტყვით გაამხნევე და ანუგეშე შეჭირვებული! და თუკი მოყვასს დაეხმარები, მაშინ, ჰოი, საკვირველებავ, თვით უფალი ჩვენი იესო ქრისტე დაგიდგება მსახურად… ოდეს მოყვასს შეეწევი და მეოხ-ექმნები, თადავ დაეუფლები საღმრთო საგანძურს, ქრისტეს სამეუფოს; მოყვასის შემმოსველი და დამპურებელი თავად იგემებ უკვდავებას და სამეფო ძოწეულით შეიმოსები…
წმ. გრიგოლ პალამა

თუკი ვინმე ქრისტიანთაგან მოწყალებას არ გასცემს, იგი საუფლო საქორწინო პალტთა მიღმა დარჩება და დაიღუპება. ამიტომ ხელნიცა შენნი ოდენ ზეცისაკენ კი არა, ღარიბ-ღატაკთა შესაწევნელდაც განიპყარ!
წმ. იოანე ოქროპირი

უმოწყალო სული სიბრძნეს განშორდება, ხოლო მოწყალე სული სულიწმიდის მიერ მიიღებს სიბრძნეს.
წმ. ისააკ ასური

ღატაკი, ეს არის შენი კარი, შენ თავად კი – ღვთის კარების წინ მდგარი ღატაკი. როგორც მოექცევი შენს მთხოვნელს, ისეცე მოგექცევა შენც ღმერთი.
ნეტარი ავგუსტინე

ქრისტეზე ფიქრით შენ გასცემ პურის ნატეხს და შენ მოგეცემა უფლება სასუფეველისა; აცმევ შიშველს ხრწნად სამოსელს, და მადლი ღვთისა გიბოძებს შენ უხრწნელ სამოსელს სიმართლისა; მიდიხარ მწირის შესახვედრად, ავადმყოფის, ან პატიმრის მოსანახულებლად, და იგივე ნაბიჯებით გიხდება სვლა დიდებით მომავალი იესო ქრისტეს მარჯვნივ, ზეციური მამისაგან ნაკურთხ კრებულში.

თუ სიყვარულით ანუგეშებ ღატაკს და სიკეთეს უკეთებ მას, თ ... კითხვის გაგრძელება »

სამი ღვთაებრივი საუნჯე დაგვრჩა ჩვენ მამა-პაპათაგან: მამული, ენა, სარწმუნოება. თუ ამათ არ ვუპატრონეთ, რა კაცები ვიქნებით, რა პასუხს გავსვემთ შთამომავლობას? სხვისა არ ვიცით და ჩვენ კი მშობელ მამასაც არ დავუთმობდით ჩვენ მშობლიურ ენის მიწასთან გასწორებას. ესა საღმრთო რამ არის, საზოგადო საკუთრებაა, მაგას კაცი ცოდვილის ხელით არ უნდა შეეხოს.
* * *

ქრისტიანობა, ქრისტეს მოძღვრების გარდა, ჩვენში ჰნიშნავდა მთელის საქართველოს მიწა-წყალს, ჰნიშნავდა ქართველობას. დღესაც, მთელს ამიერკავკასიაში ქართველი და ქრისტიანი ერთისა და იმავეს მნიშვნელობის სიტყვები არიან.

გაქრისტიანების მაგიერ გეტყვიან: გაქართველდაო. ჩვენმა სამღვდელოებამ კარგად იცოდა, რომ მამული და ეროვნება, რჯულთან ერთად შეერთებული, რჯულთან შეხორც-შეთვისებული, უძლეველი ხმალია და შეულეწელი ფარია მტრისა წინაშე.

სიტყვას ქადაგებისას, სწავლას, მოძღვრებას იგი სულ იმაზედ მოაქცევდა ხოლმე, რომ მამული და ეროვნება რჯულამდე გააპატიოსნოს, სარწმუნოებამდე აღამაღლოს, ასწიოს და ყოველივე ამ სამს წმინდას და უდიდეს საგანს, ერთად შეერთებულს, თავდადებით ამსახუროს, თავგანწირვით ამოქმედოს. ... კითხვის გაგრძელება »

ანგელოზები ზრუნავენ ადამიანების ხორციელ ჯანმრთელობაზეც ეს ზეციური დესპანნი ზრუნავენ ადამიანების არა მარტო სულიერ გადარჩენაზე, არამედ მათ ხორციელ ჯანმრთელობაზეც. პატერიკი მოგვითხრობს, თუ როგორ განკურნა მფარველმა ანგელოზმა ერთი მეუდაბნოე, რომელიც კუჭის ძლიერი ტკივილით იტანჯებოდა.

ანგელოზი ეჩვენა სნეულს და ტანჯვის მიზეზი გამოჰკითხა. შემდეგ თითით ბასრი დანის მსგავსად გაუჭრა დაავადებული ადგილი, გამოწმინდა დაგროვილი ჩირქი და მერე ხელით ჭრილობა გაუმთელა; ამგვარად განკურნა მეუდაბნოე და დაუბრუნა მას ფიზიკური სიმრთელე. „აი, ისინი, რომლებსაც უფალი გზავნის წმიდანთა დასახმარებლად” ერთხელ აბბა ისიდორემ ამაღლებულ ადგილზე აიყვანა არაწმიდა ზრახვებთან ბრძოლით დაუძლურებული აბბა მოსე და უთხრა: „გაიხედე დასავლეთით”.

მოსემ გაიხედა და დაინახა იქ უთვალავი დემონი, რომლებიც მოისწრაფოდნენ ადამიანებთან საბრძოლველად. აბბა ისიდორემ კვლავ უთხრა მას: „გაიხედე ახლა აღმოსავლეთით”. აბბა მოსემ გაიხედა და იხილა დიდებით მოსილ წმიდა ანგელოზთა უთვალავი სიმრავლე. შემდეგ აბბა ისიდორემ მას უთხრა: „აი ისინი, რომლებსაც უფალი გზავნის წმიდანთა დასახმარებლად; ხოლო ისინი, რომლებიც დასავლეთით არიან, ჩვენს წინააღმდეგ აღძრავენ ბრძოლას. მაგრამ ჩვენი შემწენი გაცილებით მეტნი არიან”.

ხილვამ გაამხნევა და დაამშვიდა ბოროტი ზრახვებით ... კითხვის გაგრძელება »

თუ მოძღვარმა რამდენიმე ხნით განგაყენათ ზიარებისაგან, მორჩილად უნდა დაჰყვეთ მის ლოცვა-კურთხევას და არ უნდა ეძიოთ სხვა მოძღვარი, რომელიც, თქვენი აზრით, უფრო იოლად შეგიწყნარებთ.

ცოდვებს, რომლებიც ერთხელ მოინანიეთ და შემდგომში აღარ გაგიმეორებიათ (აბორტი, მკითხაობა, ტყუილზე ფიცი), აღსარებაში აღარ იმეორებთ. შეიძლება თავი შეიკავოთ ცოდვისაგან, მაგრამ მათკენ მიდრეკილება ყოველთვის გექნებათ, ამიტომ ჩვენ მუდმივად უნდა ვინანიებდეთ მათ და ხშირად ვემზადებოდეთ წმიდა ზიარებისათვის. მხოლოდ ეკლესიაში, ღვთის სახლში შეიძლება აღესრულოს ჭეშმარიტი განკურნება.

საერთოდ, ქრისტიანის ზიარების სიხშირე მოძღვრის კურთხევაზეა დამოკიდებული. ზოგი ძალზე იშვიათად ეზიარება იმ მოტივით, რომ თავს უღირსად თვლის. ეს არასწორი პოზიციაა, როგორც არ უნდა ეცადოს ადამიანი, რომ განიწმინდოს ღმერთის წინაშე, იგი ზიარების ღირსი თავისთავად მაინც ვერ იქნება.

უფალმა ჩვენ ქრისტეს წმინდა საიდუმლო იმიტომ კი არ მოგვმადლა, რომ ვიმსახურებდით მას, არამედ – თავისი დაცემული ქმნილებისადმი მოწყალებისა და სიყვარულის გამო.
ქრისტიანი წმიდა საიდუმლოსთან ზიარებას სულიერი ღვაწლისათვის დამსახურებულ საზღაურად კი არ უნდა იღებდეს, არამედ როგორც მოყვარული ზეციური მამის წინასწარ საჩუქარს, რომელიც მან უნდა გაამართლოს და მიიღოს როგორც სულისა და სხეულის განმწმენდი საშუალება.

... კითხვის გაგრძელება »

ლოცვანი ძილად მისვლისა, განვლილი დღის ანალიზი

ათიოდე წუთი ქრისტიანი საღამოს უნდა განმარტოვდეს, რათა განვლილ დღეს ანალიზი გაუკეთოს და ღმრთისაგან ლოცვით ითხოვოს მშვიდობის ღამე და დღის განმავლობაში ჩადენილ ცოდვათა მიტევება.

ანალიზი ნიშნავს, რომ უნდა გავიხსენოთ განვლილი დღე, დილიდან საღამომდე და უბის წიგნაკში ჩავინიშნოთ ღვთის მცნებათა და სინდისის საწინააღმდეგო თუ რამ ჩაგვიდენია (აღსარების შემდეგ ამ ფურცლებს დავწვავთ). ასეთი რეგულარული ანალიზი და მისი ქაღალდზე ან გონებაში დაფიქსირება დიდად ეხმარება ადამიანს აღსარების მომზადებაში.

ამის შემდგომ კვლავ დავდგებით ხატებთან პირით აღმოსავლეთისაკენ,

გავსწორდებით, დავმშვიდდებით და დაბალ ხმაზე ან გულში აღვავლენთ ძილად მისვლის ლოცვებს იმ თანმიმდევრობით, როგორც წერია შესაბამის „ლოცვანში".

თუ ადამიანი იმდენად დაღლილია, რომ ათწუთიანი ლოცვის წაკითხვაც არ შეუძლია, გამონაკლისის სახით, შეიძლება მისი შემოკლება. ასეთ შემთხვევაში დავდგებით პირით აღმოსავლეთისაკენ, გადავიწერთ პირჯვარს და ვიტყვით მე-4 ლოცვას: „უფალო ღმერთო ჩვენო"…

ლოცვა დილით და საღამოს ქრისტიანის კეთილკრძალული ცხოვრების ერთ-ერთი ძირითადი ნაწილია. შეიძლება თავიდან ამ ლოცვების სრულად წაკითხვა ძნელი იყოს. ამ შემთხვევაში დასაშვებია მათი შემოკლება. დასაწყისში შეიძლება ადამიანმა დილას და საღამოს მხოლოდ „მამაო ჩვენო" თქვას, მაგრამ დღე არ უნდა გამოტოვოს; თუ დაავიწყდა, მეორე დღეს მაინც უნდა წაიკითხოს. ასეთი გულმოდგინებისათვის ღმერთი ძალას მის ... კითხვის გაგრძელება »

წმიდა იოანე ოქროპირი

ძველად ჯვარი სირცხვილისა და წამების ნიშანი იყო, ახლა კი დიდებისა და პატივის საგნად იქცა. იმის დასტურად, რომ ჯვარი ნამდვილად დიდებაა, იესო ქრისტეს მოუსმინე:”და აწ მადიდე მე, მამაო, თავისა შენისა თანა დიდებითა მით, რომელი მაქუნდა წინაშე შენსა უწინარეს სოფლის დაბადებისა” (მთ. 17, 5), სადაც იგი დიდებად ჯვარს სახელდებს. ჯვარი არის თავი ჩვენი ცხონებისა, მიზეზი აურაცხელი სიკეთისა.

მისი მეშვეობით ჩვენ, მანამდე ნაძრახნი და განკიცხულნი, ახლა შვილებად ვართ შერაცხილნი; მისი მეშვეობით აღარა ვართ შეცთომილნი, არამედ შევიცანით ჭეშმარიტება; მისი მეშვეობით ჩვენ, ვინც უწინ ქვებსა და ხეებს ვცემდით თაყვანს, ახლა ვაღიარეთ ყოველთა შემოქმედი. მისი წყალობაა, რომ ყველგან სულიერი ღმრთისმსახურება ტარდება, მის გამო უკუიქცევიან ეშმაკნი, მის გამო განვარდა სატანა, მის გამოა, რომ კაცობრივი ბუნება ანგელოზებრივს ეჯიბრება, მის გამო დამკვიდრდა ამ სოფელში ქალწულება.

რამეთუ მას შემდეგ, რაც მოვიდა ქალწულისაგან შობილი, კაცთა მოდგმამ შეიტყო სათნოების ამ გზის არსებობა. მან (უფალმა) განგვანათლა ჩვენ, აქამდე ბნელში მსხდომნი, მან გვაქცია ახლობლებად ოდესღაც მისგან შორს მყოფნი, მან მიგვიღო თვისებად ჩვენ, უცხონი; მან გვყო ზეცის მოქალაქეებად აქამდე მოხეტიალე მოგზაურნი.

ის გახდა ჩვენთვის სამყაროს საყრდენი; მის გამო აღარ გვეშინია ეშმაკის მწველი ისრებისა, რამეთუ ვპო ... კითხვის გაგრძელება »

რატომ ვიწერთ პირჯვარს?

პირჯვრის გადასახვით ჩვენ აშკარად ვაღიარებთ რწმენას ჯვარცმული უფლისადმი, ვადიდებთ მას ჩვენი სხეულით (1 კორ. 6, 20) მოციქულთა დროსაც რომ არსებობდა წეს-ჩვეულება ლოცვის დროს ხელების გამოყენებისა, რწმენის გამოხატვის საშუალებად, მოწმობს პავლე მოციქული: მსურს რომ ყველგან ილოცონ, და აღაპყრან სუფთა ხელები რისხვისა და ეჭვის გარეშე” (1 ტიმ. 2, ფსალმუნშიც წერია: ხელთა აღპყრობა – შესაწირავად მწუხრის ჟამისა” (ფს. 140, 2).

ჩვენი შესაწირავი – ქრისტეა, რომელიც ჯვარს ეცვა ჩვენთვის (1 კორ. 5, 7; ებრ. 9, 28), ე.ი. როდესაც აღვაპყრობთ ხელებს ჯვრის გამოსახვისას, გამოვხატავთ რწმენას ჩვენთვის ჯვარცმული ქრისტეს მიმართ.

ძველი ქრისტიანები ლოცვის დროს მარჯვენა ხელით გადაისახავენ ხოლმე ჯვარს. ამაზე მოწმობს წმ. იუსტინე წამებული (165 წ.) ქრისტიანები უნდა ლოცულობდნენ სახით აღმოსავლეთისაკენ, ხოლო ჯვარი უნდა გადასახონ მარჯვენა ხელით, და არა მარცხენათი, რათა უკეთ აღავლინონ ლოცვა ღმრთისადმი”.

ტერტულიანე, რომელიც გარდაიცვალა 220 წელს, წერს: მოციქულთა სწავლების თანახმად, ყოველი კეთილი საქმის დაწყებისას და დამთავრებისას, ყოველი გასვლისა და შემოსვლის დროს, ჩაცმისას, ბანაობისას, მაგიდასთან, კანდელთან, საწოლთან, სავარძელთან მისვლისას, მოკლედ, ყოველთვის ჩვენ უნდა ვიცავდეთ თავს ჯვ ... კითხვის გაგრძელება »

ჩვილის გადარჩენა

ერთხელ ერთი მორწმუნე წმიდა მოწამეების ბორის და გლების ნაწილებისა და წმინდა ნიკოლოზის სასწაულმოქმედი ხატების თაყვანსაცემად ვიშგოროდში გაემგზავრა, თან წაიყვანა ცოლი და ძუძუმწოვარა ბავშვი. ისინი დინების საწინააღმდეგოდ მიცურავდნენ.

ცოლს ჩაეძინა და მძინარეს ხელიდან გაუვარდა ბავშვი, წყალში ჩაიძირა და მათი თვალთახედვიდან გაქრა. სასოწარკვეთილი მშობლები საშველად წმინდა ნიკოლოზს კარგა ხანს უხმობდნენ, მაგრამ საშველი რომ არ გამოჩნდა, სასოწარკვეთილნი შინ დაბრუნდნენ.

წმინდა ნიკოლოზი კი დიდ სასწაულს ამზადებდა იმ ქალაქის მცხოვრებთათვის. ღამით მან ამოიყვნა დნეპრიდან ჩვილი და სოფლის ჩაკეტილ ეკლესიაში თავისი ხატის ქვეშ დააწვინა. ცისკარზე მნათე რომ შევიდა ეკლესიის ეზოში, ბავშვის ტირილი შემოესმა. უსაყვედურა დარაჯს:

- შენ რა ბავშვიანი ქალების სასტუმროდ აქციე ტაძარი?!

დარაჯმა მნათეს გაკვირვებულმა შეხედა და ჩაკეტილი კარზე მიუთითა. მაშინ ორივე შევიდნენ ტაძარში და სასწაულმოქმედი ნიკოლოზის ხატის წინ ნახეს მტირალა ჩვილი, რომლის სახვევებს ჯერაც ვერ მოესწრო გაშრობა. დილაადრიან მიტროპოლიტმა თავისი წარგზავნილების პირით ამცნო ბავშვის მშობლებს და მთელი ქალაქის მაცხოვრებლებს ეს ამბავი. ასე იპოვეს უკვე გამოტირებული ჩვილი მშობლებმა წმინდა ნიკოლოზის ხატთან.

წმიდა ნიკოლოზის მიერ მომავალი ბერის (გაბრიელის) გადარჩენა დახრჩობისაგან
საქართველოში ბევრისათვის არის ც ... კითხვის გაგრძელება »

ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის სასწაული სირიაში
2004 წლის დეკემბერში დამასკო და საუდის არაბეთი სასწაულებმა შეძრეს

მოგვითხრობს ბეცახურის მონასტრის იღუმენი ეგნატე (მაცხოვრის საფლავის საძმო)

2004 წლის დეკემბერში ერთმა არაბმა, საუდის არაბეთიდან, მასობრივი ინფორმაციის საშუალებებს თავისი სასწაულებრივი გადარჩენის ამაღელვებელი ისტორია მოუთხრო (გადაიცა საუდის არაბეთში, პალეტინაში და ყველა მეზობელ ქვეყანაში ტელევიზიით, რადიოთი, დაიბეჭდა ჟურნალ-გაზეთებში, განთავსდა ინტერნეტში არაბულ ენაზე).

ეს არაბი რამდენიმე წლის წინ დაქორწინდა ერთ მდიდარ ქალზე, რომელიც უშვილო აღმოჩნდა. წლები გადიოდა, მაგრამ ცოლ-ქმარს შვილი არ უჩნდებოდა. მთელს საუდის არაბეთში ბევრ ექიმს მიმართეს, მაგრამ უშედეგოდ. ვაჟს მშობლები კიდევ ერთი ცოლის შერთვას ურჩევდნენ, რადგან მამაკაცს მათი კანონი ოთხი ცოლის ყოლის უფლებას აძლევდა.

არაბმა, ძალზე გადაღლილმა და გულგატეხილმა, ცოლთან ერთად მეზობელ სირიაში დასასვენებლად და გულის გადასაყოლებლად წასვლა გადაწყვიტა. დამასკოში მათ იქირავეს ლიმუზინი, რომლის მძღოლი გიდის მოვალეობასაც ასრულებდა.

მას სთხოვეს, რომ სირიის ღირსშესანიშნაობები ეჩვენებინა. მძღოლმა ცოლ-ქმრის მოწყენილი და დარდიანი სახეები შენიშნა და ჰკითხა – მისი მომსახურებით ხომ არ იყვნენ უკმაყოფილონი. მაშინ მათ თავიანთი პრობლემის – უშვილობის შესახებ უამბეს. ამის გაგონებისას მუსულმანმა მძღოლმა უთ ... კითხვის გაგრძელება »

ერთხელ, ნაშუადღევს, მთელი დღის ხეტიალის შემდეგ ივერთა სავანეს მიადგა მწირი და მონასტრის მსახურს ცოტაოდენი პური სთხოვა. ივერთა მონასტერი ძველთაგანვე სტუმართმოყვარეობით გამოირჩეოდა.

ყოველი კვირის ოთხშაბათსა და პარასკევს კარიბჭესთან სტუმრებისათვის პური და ზეთისხილი გამოჰქონდათ, ხოლო დანარჩენ დღეებში – პური და ყველი. მაგრამ მაშინ მსახურმა რატომღაც უარი უთხრა სტუმარს დაპურებაზე. გაწბილებული, მშიერი და მწუხარებით აღვსილი მწირი კარიესისკენ გაემართა.

მონასტერთან მოშორებით ერთ ქვაზე ჩამოჯდა დასასავენებლად, მაგრამ გულნატკენმა თავი ვეღარ შეიკავა და ატირდა. ზუსტად ამ დროს ადამიანის ფეხის ხმა შემოესმა, თავი ძლივს აწია და დაინახა უმშვენიერესი ქალი ყრმით ხელში, რომელიც მიუახლოვდა მას და სანდომიანი სახითა და ტკბილი ხმით უთხრა: „რა დაგემართა, რად სტირი? ავად ხომ არა ხარ?" „არა, – მიუგო მოგზაურმა, – ავად არა ვარ, მშია. ივერთა მონასტრის დარაჯს ცოტაოდენი პური ვთხოვე და არ მომცა".

მაშინ ქალმა მიუგო: „ნუ ბრაზობ, შვილო, ჩემი მონასტრის დარაჯზე, რამეთუ მე ვარ ივერთა სავანის დარაჯი. აიღე ეს მონეტა, დაბრუნდი მონასტერში და იყიდე პური. მე კი აქ დაგელოდები". 

მწირი მაშინვე გაეშურა მონასტრისაკენ, იპოვა დარაჯი და სთხოვა პური მიეყიდა, და ხელში მონეტა ჩაუდო, რომელიც მისი თქმით ვიღაც ქალმა აჩუქა. ქალის ხსენებამ დარაჯი შეაშფოთა და საგონებელში ჩააგდო, მაგრამ მონეტის დანა ... კითხვის გაგრძელება »

ქართულ საისტორიო წყაროებში მრავლად არის შემონახული ცნობები საქართველოს მიმართ დედა ღვთისმშობლის განსაკუთრებული მზრუნველობის შესახებ. საკუთარი ერის ღირსების გრძნობით აღსავსე წერს ქართველი მემატიანე: „ნეტარ ვართ ჩვენ და სამგზის სანატრელნი, რამეთუ ნაწილნი ვართ ყოვლად წმიდისა ღმრთისმშობელისანი”.

მოვლენებს, თუ როგორ ერგო ღვთისმშობელს საქართველო თავის წილხვედრ ქვეყანად, შემდეგი სახით განმარტავს მოსე ჯანაშვილი „საქართველოს საკლესიო ისტორიაში”:

„სტეფანე მთაწმინდელი ამბობს, რომ სულის წმიდის მოფენის შემდეგ მოციქულთ განიზრახეს წილის-ყრა იმის შესახებ, თუ ვის რომელი ქვეყანა წილად ხვდება, რათა ჰქადაგოს სახარება. მაშინ წმიდამან მარიამმა უთხრა მოციქულთა: „მეც მიყარეთ თქვენთან წილი, არ მინდა უწილოდ დავშთე. დაე მეც მერგოს ქვეყანა, რომელსაც მარგუნებს უფალიო”.

წილის ყრით დედა მარიამს ერგო ივერია, ანუ იბერია, ესე იგი საქართველო. როდესაც ღვთისმშობელმა დააპირა ივერიისკენ გამომგზავრება, ანგელოსი გამოეცხადა მას და უთხრა: „ნუ გენეშორები იერუსალიმსა; წილ-ხდომილი შენი ქვეყანა განათლდების მომავალში, შენი მეუფება განემტკიცების იქ”.

მანამდე კი, როგორც „ქართლის ცხოვრება” მოგვითხრობს, უფლის ნებით, დედა ღვთისმშობელს ანდრია პირველწოდებული უნდა გაეგზავნა ამ ქვეყანაში და გაეტანებინა ხელთუქმნელი ხატი, რომელზეც მისი სახება იქნებოდა უშუალო შეხებით გადატანილი და მის მაგივრობას ეს წმიდა ხატი გასწევდა „უკუნისამდე ჟამთა”.

ყოვლადწმი ... კითხვის გაგრძელება »

სარკინოზთა დასჯა.

წმიდა გიორგის სასწაულთა რიცხვი აურაცხელია, ყოველი ქვეყანა და ყოველი ეკლესია აღსავსეა მისი საკვირველებით და წყალობით. წმიდა გიორგის მიერ უღმრთოთა შემუსრვაზე მოგვითხრობს შემდეგი საკვირველებით აღსავსე სასწაული:
პალესტინაში, წმიდა გიორგის დედულეთის დაბას, სადაც დასვენებულია წმიდანის ყოვლადწმიდა ნაწილები, ერთ დროს სარკინოზთა ჯარი შემოესია საბრძოლველად. როცა იქ მყოფნი დაატყვევეს, კარვები გაშალეს, იწყეს ლხინი და განცხრომა.

უგუნურებმა ტაძრის საკურთხეველში, სადაც ძლევაშემოსილი და წამების ღვაწლით შემკული მოწამის წმიდა ნაწილები იყო დასვენებული, ხელი მიჰყვეს ღორმუცელობას, ლოთობას, ძილს, თამაშს და ხუმრობას. შემდეგ მოზიდეს ისრები და დაუწყეს სროლა იქ დაბრძანებულ დიდებულ ხატებს.

ერთმა ტყვეთაგანმა გაუბედა მათ და უთხრა: „არ შეიძლება ასეთი მკრეხელობა წმიდანთა მიმართ, რადგან მოწამე, ვისი სახელითაც პატივცემულია ეს ტაძარი, იყო უძლეველი მეომარი და დღემდე თავის მოწინააღმდეგებს ამხილებს და ულმობელად მუსრავს მათ”. ურჯულო მხედრებმა უწესოდ გაიცინეს და თქვეს: „გაგვაგებინეთ, ვინ არის ასეთი?” ხოლო იგი უჩვენებდა წმიდა გიორგის ხატს, ბრწყინვალედ გამოსახულს და მეომრის ჯაჭვის პერანგით შემოსილს, რომელსაც ერტყა ოქროს ქამარი, ხელში ეჭირა საბრძოლო შუბი და იყო თავზარდამცემი სანახავი თავისი დიდებულებით. ... კითხვის გაგრძელება »

На северной окраине села Дранда Гульрипшкого района, на возвышенном плато, между построек Драндского Успенского монастыря, возвышается здание главного собора. Этот памятник относится к крестово-купольным четырехстолпным храмам, имевшим в Византии наибольшее распространение в VI-VII веках. Восточный его фасад оформлен тремя пятигранными снаружи выступами апсидам, заключающими в себе алтарь и соединенные с ним проходами боковые помещения – диаконник и жертвенник. Последним в западной части храма соответствует два круглых помещения с глубокими полукруглыми нишами.

С запада к ним примыкает обширное продольное помещение – нартекс с хорами на втором этаже. Храм увенчан куполом, покоящимся на низком шестнадцатигранном (снаружи) барабане. Он освещен 36 готическими окнами большой величины. Внутренность храма была расписана картинами из священной истории и образами святых, частично сохранившимися до сих пор...

Видны еще остатки многих других картин, но их трудно различить по многим стершимся и обвалившимся частям, краски, вообще, сохранились с удивительной свежестью... Внутри храма находятся две мраморные гробницы: одна под самым престолом, а другая у входа подле западных дверей, но в ней найдены только кости, обломк ... კითხვის გაგრძელება »

В центре Пицунды, за зелеными остроконечными вершинами кипарисов белеют гладкие стены и купол Пицундского Патриаршего Собора в честь апостола Андрея Первозванного, построенного в начале X вв. Собор относится к типу крестовокупольных, трехнефных и трехапсидных храмов.

Возведен из камня и кирпича, причем в распределении этих материалов наблюдается определенный порядок. Стены храма от цоколя сложены исключительно каменными блоками, затем кладка приобретает смешанный характер: ряды камня перемежаются с кирпичными прослойками. Чем выше, тем каменные прослойки тоньше, а кирпичные толще. Верхняя часть стен, барабан и покоящийся на нем купол, внутренние опоры-столбы сложены полностью из кирпича неодинакового размера.

На центральной алтарной апсиде снаружи между окнами выложены толстым кирпичом кресты. Храм полон воздуха и света, его гладкие стены покрыты штукатуркой, некогда украшенной фресками, от которых теперь сохранились лишь пояс медальонов в алтаре. 

Внутри собора, в западной ее части находится усыпальница, в которой видны две гробницы. Эти гробницы устроены апостолом Андрею Первозванному и Симону Кананиту, о чем свидетельствуют фресковые изображения ... კითხვის გაგრძელება »

В селе Моква Очамчирского района располагается знаменитый Моквский собор Успения Пресвятой Богородицы, построенный в третьей четверти Х века Абхазским царем Леоном III (955-957 гг).

Моквский собор является единственным пятинефным крестово-купольным храмом, завершающим развитие церковного зодчества раннесредневековой Абхазии, начало которому было положено еще в VII - X веках в Пицунде. По сохранившимся отрывочным сведениям, собор изнутри был богато украшен. Стены его покрывала редкая по искусству фресковая живопись. Посетивший Мокву в 1659 году Патриарх Досифей обнаружил здесь надпись, согласно которой храм был «расписан при Императоре Алексее Комнине при великом Абхазском царе Давиде» то есть в конце XI - начале XII века.

Моквский собор пользовался широкой известностью и часто посещался приезжими. В 1640 году здесь побывали русские послы и священник Павел Захариев, направлявшиеся к менгрельскому владетелю Левану II Дадиани. В своем отчете они записали: «...февраля на девятый день были мы в монастыре Моквском с Епископами Андреем и Максимом; показывали нам, Федоту да попу Павлу мученика Стефана Архидиакона: руки обе целые и ножные кости и крест того дерева, на котором Христос был распят».

В конце XVII столетия Моквский собор был покинут.

Известный кавказовед академик М.Броссе, посетивший Моквский собор в 1848г, писал: «Обширные размеры к ... კითხვის გაგრძელება »

Ценнейшим памятником архитектуры Абхазии является Бедийский собор, возведенный в конце X века в селе Бедия, в честь Влахернской Богоматери. Этом крестовокупольный храм состоит из четырех подкупольных устоев: западные стоят свободно, восточные же соединены с междуалтарными стенками. Апсиды алтаря и прилегающих боковых помещений внутри полукруглые.

В западной части центральный зал отделен от боковых помещении стенами, оформленными в верхней части арками и колонами.

Как снаружи, так и изнутри стены храма облицованы гладкими песчаниковыми плитами. Восточная часть стены с внешней стороны украшена большим резным крестом. Наличники окон и входов по своей отделке просты, но изящны.

Их резьба отличается разнообразием орнаментальных сюжетов и тонкостью их исполнения. Внутри храма стены покрыты богатыми росписями, которые в настоящее время в большинстве своем утеряны. На западной стене сохранилось изображение ветхозаветного сюжета с ликом Константина. 

Достоянием собора являлся золотой потир, который в настоящее время хранится в музее искусств г.Тбилиси. Потир не сохранился полностью, осталось только его верхняя часть. Согласно вычеканенной по его краю надписи, выполненной алфавитом «асомтаврули», он принесен в дар Багратом III и его матерью Гурандухт построенному ими же Бедийскому храму. ... კითხვის გაგრძელება »

Каманский храм

К северу от Сухума, в районе поселка Каманы, на небольшой возвышенности расположен средневековый храм святого Иоанна Златоуста.

Древнейшая часть памятника представляет собой однозальное каменное здание без выступающей наружу апсиды, с внутренним алтарным полукружием. Свод, покоившийся на двух арках, опирался на выступающие из стен пилястры. Помещение освещалось с помощью двух узких окон, расположенных в алтаре и в западной стене. Поляна вокруг храма окружена была еще в древности каменной стеной.

Этот древний храм относиться к XI веку. В конце XIX века был восстановлен и получил дополнительные пристройки, с севера и с юга были возведены два придела, а с запада – трехэтажная колокольня, перекрытая высоким шатром.

Посетивший в 1884 году Каманы известный греческий археолог Г.Врисис, подтвердил церковную версию о погребении здесь, в каменном саркофаге в церкви у села Каманы, мощей христианского праведника Иоанна Златоуста.

По его утверждению, в одной из европейских библиотек им был найден древнейший пергамент, в котором указаны Каманы, где на пути в Питиус (Пицунду) скончался Иоанн Златоуст.
... კითხვის გაგრძელება »

ле Лыхны Гудаутского района расположен ныне действующий храм Успения Пресвятой Богородицы построенный в Х вв. Он относится к широко распространенному в раннесредневековой Абхазии типу крестово-купольных трехапсидных сооружений. Здание отличается строгостью форм, гармонией и чистотой пропорции что свидетельствует о большом мастерстве зодчих.

Впечатляет этот храм изнутри. Здесь располагаются хоры, связанные с залом тремя широкими арочными проемами, через которые открывается превосходный вид на подернутые благоухающим дымом ладана столбы и стены, украшенные богатой фресковой живописью. В восточной части храма находится «святая святых»: алтарь центральной апсиды, придел – жертвенник с северной стороны и придел – диаконник с южной стороны. Перед ними находятся маленькие прямоугольные помещения – вимы.
Исключительно богаты росписи Лыхненского храма.

Основная группа росписи относится к XIV веку. В верхней части центральной апсиды изображена сидящая на троне Богоматерь с младенцем и двумя ангелами, многофигурная композиция Евхаристии в двух видах, сцена с женами у гроба (с ангелами и поверженными войнами), встреча двух жен с воскресшим Христом.

В среднем ярусе изображении той же апсиды – сцена гостеприимства Авраама с тремя ... კითხვის გაგრძელება »

Первые поселения появились в этой местности около трехсот тысяч лет назад. В каменном и бронзовом веках на отдельных вершинах (Сухумская гора, Гуадиху, Лечкоп) и вдоль побережья на западной окраине Сухума возникали целые поселки, состоявшие из нескольких десятков тесно поставленных хижин, прямо у стен, которых начинались могильные поля.

В VI веке до н. э. у устья Беслетки, образующей тихую лиманную бухту юго-восточнее Сухумской горы, все чаще стали бросать якоря греческие корабли, и вскоре здесь милетскими греками был основан город, получивший своё имя от братьев Диоскуров - богов-покровителей и защитников всех путешествующих. Диоскуриада - "город, взятый волнами", красивая легенда о затонувшем городе, о кварталах дворцов и храмов, будто бы видных особенно в тихую погоду на дне бухты, до сих пор волнует жителей Сухума.

А среди археологов возникала одна за другой гипотезы (гигантский оползень, резкое опускание суши, землетрясение и т.д.) с целью объяснить причины гибели прославленного города. Десятки экспедиций прощупали дно бухты, но развалин дворцов и храмов так и не нашли.

Исследователь писал, что "нижний слой канавы по обилию найденных в ней фрагментов греческих сосудов можно сравнить только с насыпными частями горы Митридата в Керчи". Как известно, на этой горе находился один из крупнейших древнегреческих городов Северного Причерноморья Пантик ... კითხვის გაგრძელება »

Старые и новые названия улиц Сухума.

Сухум,  - древний и прекрасный город, расположенный в очень живописном месте Черноморского побережья.

Здесь, в течение 2500 лет сходились и перемешивались судьбы, характеры и культуры многих, народов, как местных горцев (апсилов и абазгов), так и чужеземцев: греков, римлян, византийцев, генуэзцев, турков, грузин, русских и др.
Каждый из них оставил здесь материальные памятники своего присутствия. Почти каждый давал городу собственное название.
Местные племена называли своё поселение Акуа (так и поныне звучит абхазское название столицы), древние греки - Диоскурия, римляне - Себастополис.

Географическое положение

Сухум расположен на берегу одноименной мо ... კითხვის გაგრძელება »

Среди природных великанов,
Среди камней и валунов,
Ты, Рица - преданная дама,
Ты - воплощение дивных снов.
Зеленый леса ободок
И гор ограда позади
Хранят бодрящий полувздох
Десятиградусной воды.

Горы в Абхазии с пронизывающими их стремительными речками - необыкновенно красивы. Свое начало реки берут в ледниках Кавказских гор, поэтому в самую жаркую погоду они несут удивительную прохладу.

В них по-прежнему обитает форель, а на нерест заходит и лосось. А что касается высокогорных озер, которых более 180, то слава об их первозданной красоте разнеслась далеко за пределами Абхазии. И, конечно же, самой большой легендой Кавказа по праву считается Рица. 
Озеро Рица расположено в 120 километрах от Сухума на высоте 950 метров над уровнем моря среди лесов и величественных гор.

Дорога на Рицу отходит от Черноморского шоссе, у моста через реку Бзыбь. А дальше она идет, извиваясь между скалами, по ущельям реки Бзыбь, ее притока Геги и впадающей в нее Юпшары, которая вытекает из самой Рицы.

На 16-м километре - Голубое озеро. В летний зной для уставшего туриста это настоящий оазис, где можно снять всю усталость, глотнув прохладной вкусной воды из ручейка, впадающего в озеро. Озеро ... კითხვის გაგრძელება »

"Кто побывал в Новом Афоне и не посетил Иверскую гору, подобен тому,
кто был в Риме и не видел в Ватикане римского папу"

Антон Павлович Чехов, 1888г.

                   Новый Афон - изумительный, исполненный прелести
приморский курорт, расположенный в Абхазии.
Мягкий климат, роскошная растительность, теплое море...
Гармоничные деяния природы и человека сотворили красоту,
от созерцания которой дрогнет любое сердце.
Уникальная пещера и живописные развалины
древнего города Анакопии;
величественный мужской православный монастырь
и тысячелетний христианский храм;
кипарисовые аллеи; оливковые рощи;
цитрусовые сады и виноградники;
пруды, по зеркальной глади которых изящно скользят лебеди;
уютные морские пляжи - все это,
приправленное гостеприимством местных жителей и
вкуснейшей кухней национальных ресторанов,
сделает Ваш отдых в Новом Афоне незабываемым!

Новый Афон расположен в 22 километрах от Сухума в ущелье реки Псырцха . Он известен своим уникальным микроклиматом, обилием вечнозеленой растительности, чистым морским воздухом, историей, уходящей далеко в глубь веков.

Людей издавна привлекало это исключительно живописное место, богатое многоводными родниками, неприступными вершинами и строительным материалом. Поэтому и сл ... კითხვის გაგრძელება »

Морская вода на мысе Пицунде и в районе Лдзаа - самая чистая и прозрачная на всем Черном море. Даже в летний зной морские бризы и тенистые сосновые и кипарисовые аллеи сохраняют в Пицунде удивительную прохладу. Утопающие в зелени пансионаты Курорта выстроились вдоль края знаменитой заповедной сосновой рощи. Пицундская сосна - редчайший экземпляр понтийской флоры третичного периода. Это дерево растет только на Черноморском побережье Кавказа. Возраст отдельных деревьев достигает 200 лет. Вблизи сосновой находится самшитовая роща, некоторые деревья достигают 12-метровой высоты.

Именно ее целебным свойствам Пицунда обязана своей феноменальной популярностью. Площадь сосновой рощи - более 200 гектаров, в ней около 27 тысяч деревьев. А рядом расположен еще один редчайший оазис флоры - с ... კითხვის გაგრძელება »

სიურრეალიზმი, მიმდინარეობა ლიტერატურასა და ხელოვნებაში XX საუკუნის შუა წლებში. ოფიციალურად ამ მიმდინარეობის ჩამოყალიბება უკავშირდება საფრანგეთში, ანდრე ბრეტონის მიერ 1924 წელს სიურრეალისტური მანიფესტის გამოქვეყნებას. სიურრეალისტების მიზანია ფარდა ახადონ ქვეცნობიერს, სიღრმისეულად გამოიკვლიონ სამყარო.

წარმოშობა.

ტერმინი სიურრეალიზმი სიტყვასიტყვით "ზერეალობას" ნიშნავს ფრანგულ ენაზე და ეკუთვნის გიიომ აპოლინერს, რომელიც 1918 წელს გარდაიცვალა. სწორედ მის საპატივცემულოდ აიღეს ეს ტერმინი ანდრე ბრეტონმა და ფილიპ სუპომ ახალი მიმდინარეობის აღსანიშნავად. 1919 წელს მათ შეუერთდათ არაგონი და პოლ ელუარი.

სიურრეალიზმის უშუალო წინამორბედად ითვლება დადაიზმი, რომელმაც პირველმა გაუღო კარი არაცნობიერს ხელოვნებაში. თავიდან ბრეტონი და მომავალი სიურრეალისტები (არაგონი, სუპო) დადაისტებთან ერთად მოღვაწეობენ, მაგრამ 1922 წელს მათ შორის განხეთქილება ხდება. სიურრეალისტები, მართალია, ეთანხმებიან დადაისტების პროვოკატორულ დამოკიდებულებას, მაგრამ მათგან განსხვავებით, პროვოკაციას აძლევენ კონკრეტულ მიზანს, რაც სამყაროს შეცვლაში მდგომარეობს.

მათი აზრით მართალია შემოქმედება მოდის არა რეალობიდან არამედ ქვეცნობიერიდან და არის სრულიად თავისუფალი, მაგრამ შემოქმედს აკისრია როგორც პოლიტიკური ასევე მორალური პასუხისმგებლობა, ამიტომ მან აუცილებლად უნდა დააფიქსიროს თავი ... კითხვის გაგრძელება »

Ни один гость Абхазии не проезжал этот всемирно известный курорт, не восхищаясь белоснежными корпусами его здравниц, разбросанных вдоль берега и на склонах гор. Среди пышной южной зелени стоят санатории, дома отдыха, пансионаты: "Солнечный", "Нарт", "Гагра", "Амра", "Энергетик", и другие.

Город Гагра расположен в 22 км от аэропорта г. Адлер.

Гагра - небольшой и очень уютный город. Он прекрасен тем, что подходит и для любителей спокойного семейного отдыха, и для молодежи. Для любителей большого тенниса в районе Старой Гагры имеются прекрасно оборудованные теннисные корты. В городе и на живописных набережных очень много уютных баров и кафе, где в тени платанов и пальм можно отведать настоящий и очень любимый туристами кофе "по-восточному". Прекрасно провести время можно и в ресторанах национальной кухни под зажигательные народные мелодии. Здесь Вас приятно удивит невысокая стоимость традиционных мясных и рыбных блюд, обилие недорогого домашнего вина и фруктов.

Гагра - самое теплое место . Среднегодовая температура плюс 15-17 градусов. Зимой, морозы до минус 2-3 градусов, и то весьма редки. Нигде в бывшем СССР альпийские вершины так близко не подступают к морю, как в Гагре. Здесь неразлучно соседствуют тепло побережья и прохлада гор. Отсюда и уникальный микроклимат.

Город н ... კითხვის გაგრძელება »

აფხაზებმა ბედიის ტაძარში ტროტილი ააფეთქეს. ბაგრატ მესამის საფლავის ქვა ნამსხვრევებად არის ქცეული. უმოწყალოდ იძარცვება დანარჩენი ქართული ეკლესიებიც. რუსებმა და აფხაზებმა ხატები და სხვა სიწმინდეები საქართველოს ფარგლებს გარეთ გაზიდეს. ქართული სამუზეუმო ექსპონატები კრასნოდარშია გატანილი.

ბედიის ტაძარში, რომელიც ქართული მხარისგან უკონტროლო ტერიტორიაზე მდებარეობს, აფეთქების ხმა ერთი თვის წინ გაისმა. ეს ბაგრატ მესამის მიერ აშენებული ტაძარია, რომელიც მაშინ აიგო, როდესაც საქართველო ერთიანი იყო, საქართველოს მეფეს კი რეზიდენცია სწორედ აფხაზეთში ჰქონდა. ომის დაწყების დღიდან ბედიის ტაძარს ყველა ”ერჩის”. აფხაზები მას იარაღის საწყობადაც იყენებდნენ. ბედია რამდენჯერმე დაზიანდა, ახლანდელი აფეთქება კი აფხაზების უკანასკნელი გამოხდომაა.

რუზგენ გოგოხია, ყოფილი 244 ბატალიონის მეთაური: ”არ ვიცი, უშიშროებას ამ ფაქტის შესახებ ინფორმაცია აქვს თუ არა. ისე, ზუგდიდიდან 50 კილომეტრში მომხდარი ამბავი კი უნდა შეიტყონ. შეიძლება, ხალხს უმალავენ. მომხდარის შესახებ მე იმ ბიჭებმა მითხრეს, რომლებიც მაშინ აფხაზეთის ტერიტორიაზე იყვნენ.

უკვე წამოსვლას აპირებდნენ, დიდი აფეთქების ხმა რომ ... კითხვის გაგრძელება »

ილორის წმ. გიორგის ეკლესია, XI საუკუნის ქართული ხუროთმოძღვრების ძეგლი, რომელიც აგებულია სოფ. ილორის (ოჩამჩირის რაიონი) შუაგულში, დასავლეთ საქართველოს უმნიშვნელოვანეს სალოცავს წარმოადგენდა. პროპორციათა მოხდენილობითა და შესრულების ტექნიკური დონით იგი ექცევა ნაგებობათა იმ წრეში, რომელშიც ჩანს შუა საუკუნეების საქართველოს წამყვანი რეგიონების მხატვრული მისწრაფებანი.

ილორის ეკლესია ფსიდით დასრულებული ერთნავიანი ნაგებობაა, რომელსაც ჩრდილოეთიდან, სამხრეთიდან და დასავლეთიდან სხვადასხვა ხანის მინაშენები აქვს. აღმოსავლეთ ფასადზე შემონახულია ძველი ქართული წარწერებიანი 5 ქვა, რომლებიც ასევე XI საუკუნის I მეოთხედით თარიღდება. XVII საუკუნეში ილორის ეკლესია ლევან II დადიანმა შეაკეთა. 1736 წელს დაწვეს თურქებმა. აღადგინეს ოდიშის მთავრებმა. ძეგლი საფუძვლიანად შეაკეთეს XIX საუკუნის 40-იან წლებში.

თქვენ ფლობთ მრავალგვარ სიმდიდრეს? ნუ დაგავიწყდებათ, რომ საბოლოოდ გექნებათ ბინა ორი ნაბიჯი სიგრძეში და ექვსი – საგანეში, ხოლო ერთი საფლავის ქვა სავსებით საკმარისი იქნება თქვენი დაცვისათვის.
წმ. ბასილი დიდი

ხშირად შეაგონებდე საკუთარ თავს, რომ ან სიმდიდრე დაგტოვებს მოკლე ხანში, ან შენ დატოვებ სიმდიდრეს.
მოსკოვის მიტროპოლიტი ფილარეტი

თავისუფალია ის ადამიანი, ვინც ხორციელ სიტკბოებას და გრძნობისმიერ სიამოვნებას კი არ ემონება, არამედ ბატონობს თავის სხეულზე გონიერი განსჯისა და კეთილკრძალულების გზით. მადლიერია და კმაყოფილია იმით, რასაც ღმერთი აძლევს, თუნდაც კი ძალზე მცირე იყოს.
როგორც ზომაზე მეტად გრძელი სამოსი უშლის მოგზაურს ხელს სიარულში, ასევე ზედმეტი ქონების შეძენის სურვილი არ აძლევს ნებას ადამიანს, სულის ხსნისათვის იღწვოდეს და საუკუნო ცხოვრება დაიმკვიდროს.
წმ. ანტონი დიდი

რა არის სიმდიდრე? სიმდიდრე კარგი რამეა... მე მის საწინააღმდეგოდ რა მეთქმის, მაგრამ ის მაინც არ არის საჭირო პირობა ბედნიერებისა. უიმისოდ ბედნიერება კარგადა გრძნობს თავს და იგრძნობს კიდევ, თუკი ჩვენ ვიქნებით ისეთი ადამიანები, რომლებიც უპირველესად ზნეობრივი მხარის დაკმაყოფილებას ესწრაფვიან.
წმიდა ილია მართალი (ჭავჭავაძე)

ყოველი წლის აღდგომის წინადღეს - დიდ შაბათს - მაცხოვრის საფლავზე მადლმოსილი ცეცხლის გარდამოსვლა საკვირველად ამტკიცებს მართლმადიდებელი სარწმუნოების ჭეშმარიტებასა და დიდებულებას.

                                              ისტორია.

მოციქულთა და წმინდა მამათა მოწმობით, უნივთო ცეცხლმა ჯერ კიდევ აღდგომისას გააბრწყინა მაცხოვრის საფლავი.

ზეციური ცეცხლი იერუსალიმის აღდგომის ტაძარში პირველად III საუკუნეში გადმოსულა. საეკლესიო ჟამთააღმწერელი ჰიმნოფილოსი მოგვითხრობს, რომ სააღდგომო ლიტანიობაზე კანდელში ზეთი შემოაკლდათ და პატრიარქმა ნარცისმა გასცა კურთხევა, მათში სილოამის ემბაზის წყალი ჩაესხათ. როდესაც პატრიარქის კურთხევა შეასრულეს, ზეციდან ცეცხლი გადმოვიდა და აანთო კანდელები, რომლებიც მთელი ლიტანიობის მანძილზე არ ჩამქრალა.

IV საუკუნის გამოჩენილი ისტორიკოსი და სასულიერო მოღვაწე ევსევი კესარიელი გვამცნობს, რომ ქრისტეს საფლავზე მადლმოსილი ცეცხლი აღდგომის ტაძრის აშენებისთანავე (IV ს.) გადმოედინებოდა.

                                          მაცხოვრის საფლავი. 

 მაცხოვრის ... კითხვის გაგრძელება »

ეკლესიაში შესულ ადამიანს თავიდანვე თვალში ეცემა დახლი, სადაც განთავსებულია სანთლები, ხატები, ნაკურთხი ზეთები, სეფისკვერი, ჯვრები - ყოველივე ეს ტაძრის შესასვლელშივე იყიდება. თუ ადამიანს ერთხელ მაინც წაუკითხავს სახარება, მაშინვე გაახსენდება, რომ იესო ქრისტემ მოვაჭრენი ტაძრიდან გარეკა.

თუ თავად არ წაუკითხავს, ადრე თუ გვიან აუცილებლად გამოჩნდება ვინმე „კეთილისმსურველი" რომელიმე სექტიდან, რომელიც შეშფოთებით მიუთითებს მართლმადიდებელი ეკლესიის ცხოვრებასა და სახარებას შორის, თითქოსდა, აშკარად არსებულ შეუსაბამობაზე...

მაგრამ სახარებას ხომ მართლმადიდებელი მღვდელმსახურნიც კითხულობენ? მაშინ რატომაა, რომ ჩვენს ტაძრებში ყიდვა-გაყიდვის პროცესი მიმდინარეობს?

საქმე ისაა, რომ ჩვენ მეტად განსხვავებულ პირობებში ვცხოვრობთ იმ კულტურულ-ყოფითი გარემოსაგან, რომელშიც მართლმადიდებელი ცხოვრების საფუძველი ჩამოყალიბდა. ჩვენ არატრადიციულ საზოგადოებაში, არაგლეხურ თემში გვიხდება არსებობა. ჩვენი ქალაქები კი მეტად განსხვავდება პალესტინის ან საბერძნეთის ქალაქებისაგან. წარმოვიდგინოთ ის დრო, როცა ბატონობდა ე.წ. „ნატურალური მეურნეობა".

რა იყო საჭირო ტაძრის ყოველდღიური არსებობისათვის? პური და ღვინო - ზიარების საიდუმლოსათვის, ცვ ... კითხვის გაგრძელება »

1)ქალი და ბავშვი მინის ფონზე.

2)თეთრი პეგასი.

3)ბავშვი.

4)სიზმარი.

5)ჯვარცმა,

ბავშვობა გაატარა არც თუ ისე დიდ ქალაქ შარლერუაში. ცხოვრება საკმაოდ რთული ჰქონდა. 1912 წელს დედამისმა თავი დაიხრჩო მდინარე ცამბრეში, რამაც დიდი შტაბეჭდილება მოახდინა მომავალ მხატვარზე.

ორი წელი მაგრიტმა ისწავლა ბრიუსელის ხელოვნების სამეფო აკადემიაში, რომელიც 1918 წელს დატოვა. ამ დროს მან გაიცნო ჟორჟეტა ბერგერი, რომელზედაც იქორწინა 1922 წელს და გაატარა მთელი თავისი ცხოვრება 1967 წლამდე.

მაგრიტი მუშაობდა აფიშებისა და რეკლამების მხატვრად ქაღალდის ქარხანაში 1926 წლამდე, სანამ ბრიუსელის გალერეა "სენტომ" არ მისცა მას სრული უფლება მთლიანად მხატვრობაში ჩართულიყო.

1926 წელს მაგრიტი ქმნის თავის პირველ სიურეალისტურ ნახატს "დაკარგული ჟოკეი", რომელსაც თვლის პირველ წარმატებულ ნახატად ამ სტილში.

1927 წელს აკეთებს თავის პირველ გამოფენას. კრიტიკოსები თვლიან მას არაწარმატებულად და მაგრიტი ჟორჟეტასთან ერთად მიემგზავრება პარიზში, სადაც ეცნობა ანდრე ბრეტონს და შედის მის სიურეალისტურ რგოლში. ამ გაერთიანებაში მაგრიტმა არ დაკარგა თავისი ინდივიდუალურობა, მაგრამ ამ გაერთიანებაში შესვლა დაეხმარა მაგრიტს თავისი სტილი შეექმნა, რითიც იცნობა მისი ნახატები.

მხატვარს არ ეშინოდა შეკამათებოდა სხვა სიურეალისტებს: მაგალითად, მაგრიტი უარყოფითად არის განწყობილი ფსიქოანალიზთან და მით უფრო მის ხელოვნებაში გამოვლენასთან. მართლაც, მისი შემოქმედება არაა იმდენად ფსიქოლოგიური, რამდენადაც ფილოს ... კითხვის გაგრძელება »

"ალიანსი საქართველოსთვის" მერობის კანდიდატი ირაკლი ალასანია ცენტრალურ საარჩევნო კომისიაში დარეგისტრირდა. ალასანიამდე ცესკო-ში რეგისტრირებული იყო მერობის 8 კანდიდატი: "ეროვნული საბჭო" - ზვიად ძიძიგური; "საქართველოს დემოკრატიული პარტია" - დავით იაკობიძე; "ნაციონალური მოძრაობა" - გიგი უგულავა; "სახალხო დემოკრატები" - ნიკა ივანიშვილი; "მომავალი საქართველო" - გიორგი ლაღიძე; "ქრისტიან-დემოკრატები" - გია ჭანტურია; "მრეწველები" - გოგი თოფაძე და "სოლიდარობა" - თამაზ ვაშაძე. ამ პარტიებს ცესკო-ში წარდგენილი აქვთ პროპორციული საარჩევნო სიებიც.

მერობის კანდიდატების წარდგენის ვადა ცესკო-ში დღეს, 18:00 საათზე იწურება. რეგისტრირებულმა პოლიტიკურმა პარტიებმა ამ ვადაში უნდა წარადგინონ საკრებულოს მაჟორიტარი დეპუტატობის კანდიდატები და პროპორციული სიები. ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში მონაწილეობას მიიღებს 15 პარტია და 3 პოლიტიკური ბლოკი. 

კულტურის, ძეგლთა დაცვისა და სპორტის მინისტრმა, ნიკოლოზ რურუამ და კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის ეროვნული სააგენტოს დირექტორმა, ნიკოლოზ ვაჩეიშვილმა ბებრის ციხე მოინახულეს. მეწყერმა მთლიანად ჩამოშალა ძეგლის ჩრდილო-აღმოსვლეთ კედელი; განადგურების პირას იმყოფება დასავლეთ კედელიც.

ამ ეტაპზე, ტერიტორიაზე შესვლა საფრთხეს წარმოადგენს, რაც ართულებს სიტუაციის შესწავლასა და გამაგრებით სამუშაოებს. ექსპერტებმა მხოლოდ დაზვერვითი სამუშაოები განახორციელეს. ბებრის ციხე აგებულია ადრინდელ ფეოდალურ ხანაში და ქართულ წყაროებში პირველად მოხსენიებულია ლაშა-გიორგის მემატიანესთან - 1156 წელს. ვახუშტი ბაგრატიონი მას ბელტის ციხედ მოიხსენიებს.

"ძეგლის დაკარგვას არ დავუშვებთ. გამაგრებითი სამუშაოების დასრულების შემდეგ, ციხის დაზიანებული ნაწილი აგურ-აგურ, თავიდან აშენდება", განაცხადა რურუამ.

ძირითადი ეკონომიკური სირთულეები დაძლეულია და ქვეყანა კრიზისიდან გამოსვლის გზას ადგას. ეკონომიკის ლიბერალიზების მიზნით, გატარდა რეფორმები. დაიხვეწა საგადასახადო და შრომის კანონმდებლობა, გამარტივდა ლიცენზიებისა და ნებართვების გაცემის პროცედურები. ინვესტიციების მოზიდვისა და ექსპორტის ხელშეწყობის მიზნით, შეიქმნა თავისუფალი ეკონომიკური ზონები.

მიუხედავად ეკონომიკური კრიზისისა და 2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ შექმნილი პრობლემებისა, საქართველოს ეკონომიკამ დაამტკიცა, რომ ქმედითი და გამძლეა. არ დაფიქსირებულა არც ერთი ბანკის გაკოტრება", განაცხადა ეკონომიკური განვითარების მინისტრმა, ზურაბ პოლოლიკაშვილმა. 

საგარეო საქმეთა სამინისტროს მისია, ფასეულობები და პრინციპები


საქართველოს საგარეო პოლიტიკის პრიორიტეტები დაფუძნებულია თანამედროვე ცივილიზებულ სამყაროში აღიარებულ ფასეულობებზე. ეს საშუალებას გვაძლევს, პრიორიტეტების განხორცილებისას, მოვიპოვოთ საერთაშორისო მხარდაჭერა.

აღნიშნულიდან გამომდინარე, განვსაზღვრავთ დიპლომატიური სამსახურის მისიას, და იმ ფასეულობებსა და პრინციპებს, რომელიც აუცილებელია მისიის განხორციელებისათვის.


დიპლომატიური სამსახურის მისია


საქართველოს ეროვნული ინტერესების გატარება, ქვეყნის საზღვრებს გარეთ საქართველოს მოქალაქეების უფლებების დაცვა და უკეთესი მსოფლიო თანამეგობრობის ჩამოყალიბებაში წვლილის შეტანა

საქართველოს დიპლომატიური სამსახური - საგარეო საქმეთა სამინისტრო, დიპლომატიური მისიები და საკონსულო დაწესებულებები - ემსახურება საქართველოს ეროვნული უსაფრთხოების კონცეფციაში ჩამოყალიბებულ ფუნდამენტურ ეროვნულ ინტერესებსა და ფასეულობებს, რომლებიც პრეზიდენტის ხედვის შესაბამისად, განსაზღვრავენ ჩვენი საგარეო პოლიტიკის უმთავრეს მიზანს - საქართველოს უსაფრთხოებისა და საერთაშორისო სტატუსის განმტკიცებას, საერთაშორისო ურთიერთობათა სისტემაში კუთვნილი და ღირსეული ადგილის დაკავებას და, მზარდი გლობალიზაციის პირობებში, ქვეყნის ინტერესების გატარებას.

დღევანდელ ურთიერთდამოკიდებულ სამყაროში, ეროვნული უსაფრთხოებისა და კეთილდღეობის მიღწევა შეუძლებელია დანარჩენი მსოფლიოსაგან იზოლაც ... კითხვის გაგრძელება »

2010 წლის ფეხბურთის მსოფლიო ჩემპიონატზე დასწრების მსურველმა საქართველოს მოქალაქეებმა საჭირო საბუთებით უნდა მიმართონ უკრაინაში მდებარე სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკის საელჩოს


Embassy of South Africa in Kiev, Ukraine
9 / 2 Velyka Vasylkivska Street Kiev, Ukraine
Hours: Monday - Friday 9.00 - 12.30
Phone: (+380-44)-2277172 / 2273622 / 2273789/287 - 4451
Fax: +380-44-2207206
E–mail: saemb@utel.net.ua
საზღვარგარეთის პასპორტი (რომელსაც მოქმედების ვადა კიდევ სულ მცირე 6თვე აქვს და ამავე პასპორტის ფოტო სურათიანი გვერდის ასლი;
ორი სრულყოფილად შევსებული ანკეტა
2 ბიომეტრიული ფოტოსურათი(გადაღებული ბოლო ერთი წლის განმავლობაში);
მოწვევა
სამოგზაურო დაზღვევა
ცნობა სამუშაო ადგილიდან ხელფასის მითითებით ინგლისურად
ფინანსური დასტური (ამონაწერი საბანკო ანგარიშის)
ბილეთის და სასტუმროს ჯავშანი
75 აშშ დოლარი

შენიშვნა: თუ მიემგზავრებით საფეხბურთო მატჩზე დასასწრებად აუცილებლად უდნა წარმოადგინოთ ფეხბურთის მატჩზე დასასწრები ბილეთის ასლი და ამავე თარიღებით შეძენილი ავიაბილეთის ასლი;

ახლა მინდა მივმართო ჩვენი საზოგადოების ეთნიკურად აფხაზ და ეთნიკურად ოს ნაწილს

ჩვენო აფხაზო და ოსო ძმებო და დებო!

მე ვიცი, რომ აფხაზეთის და ოსეთის ძალიან ბევრ მკვიდრს, ისევე როგორც მთლიანად დანარჩენ საქართველოში, ძალიან დიდია უმუშევრობა, ბევრს არ აქვს თუნდაც მცირედი შემოსავალი და უკიდურესად უძნელდება იპოვოს საშუალება ოჯახის სარჩენად.

ფსოუდან წითელ ხიდამდე, როკის გვირაბიდან სარფამდე ჩვენი ოჯახების ადამიანურ ცხოვრებას უკვე მრავალი წელია უპირისპირდება სიღარიბე და გაჭირვება.

აფხაზეთის 450-დან 500 ათასამდე ამაყი მკვიდრი დევნილობაშია საკუთარ სამშობლოში, ვერ უბრუნდება თავის სახლ-კარს, თავის სოფლებს, თავის ახლობლებს და ნათესავებს, თავის წინაპართა საფლავებს და ბევრ მეგობარს, ვისთანაც ერთად აიდგა ფეხი, ვისთანაც ერთად დადიოდა სკოლაში, ვისთანაც ერთად გაიზარდა.

თუ დღეს ვინმეს საქართველოში სულის მოთქმის საშუალებას არ აძლევს სიღარიბე, ეს პირველ რიგში ჩვენი ლტოლვილები არიან.

მაგრამ არა ნაკლებად უჭირთ საქართველოში იმ ოჯახებსაც, რომლებიც კონფლიქტმა ბარიკადების მეორე მხარეს დატოვა და დღეს აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთში ცხოვრობენ.

ჩემო ძმებო და დებო!

დაპირისპირება და გათიშულობა ჩვენი ოჯახების ღირსეული ცხოვრების საერთო მტერია. არადა ჩვენ ყველანი ერთად გაცილებით უფრო მეტს ვიმსახურებთ, ჩვენ შეგვიძლია ერთად ვაშენოთ ჩვენი კეთილდღეობა.

ჩვენ ყველანი უკვე ძალიან დაგვღალა და გაგვასავათა მრავალწლიანმა ქიშპობამ. ... კითხვის გაგრძელება »

რეამბულა

ამერიკის შეერთებული შტატები და საქართველო:

1. ვადასტურებთ, ჩვენი, როგორც მეგობრების და სტრატეგიული პარტნიორების ურთიერთობის მნიშვნელობას, განზრახული გვაქვს გავაღრმავოთ პარტნიორობა ორი ერის საკეთილდღეოდ და გავაფართოოთ თანამშრომლობა ორმხრივი პრიორიტეტების ფართო სპექტრით.2.

ხაზს ვუსვამთ, რომ ჩვენს დემოკრატიებს შორის თანამშრომლობა ეფუძნება საერთო ღირებულებებსა და საერთო ინტერესებს, მათ შორის დემოკრატიისა და ეკონომიკური თავისუფლების განვითარებას, უსაფრთხოებისა და ტერიტორიული მთლიანობის დაცვას, უზენაესობის განმტკიცებას და ადამიანის უფლებების პატივისცემას, ყველა იძულებით ადგილნაცვალი პირის და ლტოლვილის ღირსეული, უსაფრთხო და ნებაყოფლობითი დაბრუნების უფლების ჩათვლით, ინოვაციებისა და ტექნოლოგიური მიღწევების მხარდაჭერას და ევრაზიაში ენერგეტიკული უსაფრთხოების გაძლიერებას. 3. ხაზს ვუსვამთ ორმხრივ სურვილს გავაძლიეროთ ურთიერთობა ეკონომიკის, ენერგეტიკის, დიპლომატიის, მეცნიერების, კულტურისა და უსაფრთხოების სფეროებში.

ნაწილი I: პარტნიორობის პრინციპები

წინამდებარე ქარტია ეფუძნება მხარეებისათვის საერთო ძირითად პრინციპებსა და შეხედულებებს:

1. ერთმა ... კითხვის გაგრძელება »

Dinu Lipatti – 2 December 1950) was a Romanian classical pianist and composer .

Lipatti was born in Bucharest into a musical family: his father was a violinist who had studied with Pablo de Sarasate and Carl Flesch, his mother a pianist. For his baptism, which occurred not shortly after birth as is usual, but when Lipatti was old enough to play the piano, the violinist and composer George Enescu agreed to be his godfather. Lipatti played a minuet by Mozart at his own baptism.

He studied at the Gheorghe Lazăr High School, while undergoing piano and composition studies with Michel Jora for three years. He then attended the Bucharest Conservatoire, studying under Florica Musicesco, who also taught him privately.[1] In June 1930, the best pupils at the Conservatoire gave a concert at the Bucharest Opera, and the 13-year old Lipatti received a huge ovation for his performance of the Grieg Piano Concerto in A minor.

In 1932 he won prizes for his compositions: a Piano Sonatina, and a Sonatina for Violin and Piano. That year he won a Grand Prize for his symphonic suite Les Tziganes.[1]

He entered the 1933 Vienna International Piano Competition but finished second, because the jury considered him too young. This led to Alfr ... კითხვის გაგრძელება »

Пау (Пабло) Казальс.

Па́у Каза́льс-и-Дефильо́ (кат. Pau Casals i Defilló; 29 декабря 1876, Вендрель, провинция Таррагона — 22 октября 1973, Сан-Хуан, Пуэрто-Рико) — каталонский виолончелист, дирижёр, композитор, музыкально-общественный деятель.Содержание 

Биография

Ученик Х. Гарсиа (виолончель), Т. Бретона (композиция) и Х. Монастерио (камерный ансамбль). С 1901 гастролировал во многих странах мира (в 1905—1913 — ежегодно в России как солист и в ансамбле с С. В. Рахманиновым, А. И.Зилоти, А. Б. Гольденвейзером).

С 1905 участник фортепианного трио (с А.Корто и Ж.Тибо). Организатор первого в Барселоне симфонического оркестра (1920, дирижёр до 1936), Рабочего музыкального общества (руководил в 1924-1936), музыкальной школы, музыкального журнала и воскресных концертов для рабочих в Каталонии.

Активно помогал республиканцам во время Гражданской войны 1936-1939. В знак протеста против франкистского режима в Испании, а также против политики невмешательства со стороны ведущих европейских государств, Казальс отказывается от широкой концертной деятельности. После падения Испанской республики (1939) он эмигрирует во Францию, а с 1956 живёт в Сан-Хуане (Пуэрто-Рико), где основывает симфони ... კითხვის გაგრძელება »

Артур Шнабель (нем. Artur Schnabel, 17 апреля 1882, Липник, близ Бельско-Бяла — 15 августа 1951, Аксенштайн на Люцернском озере) — австрийский пианист, педагог, композитор, один из величайших исполнителей XX в.

Из еврейской семьи. Родился в Галиции (сегодня — Польша). С 7-летнего возраста учился игре на фортепиано в Вене у Теодора Лешетицкого (учитель сказал ученику: Ты никогда не будешь пианистом. Ты будешь музыкантом). Затем Шнабель учился у О. Мандычевского, одного из ближайших друзей Брамса; однажды Шнабель слушал исполнение и самого Брамса, игравшего свой Первый фортепианный квартет.

С 1900 г. выступал в Берлине как профессиональный пианист. Тогда и сложился его репертуар: Бах, Моцарт, Бетховен, Франц Шуберт, Роберт Шуман, Брамс. Между тем собственные сочинения Шнабеля целиком относились к атональной музыке.

Гастролировал в США, России, Великобритании, Испании. С 1925 преподавал в Берлинской Высшей школе музыки. Многократно выступал в ансамблях с Пабло Казальсом, Карлом Флешем, Хиндемитом (как альтистом), Пьером Фурнье, Йожефом Сигети, Хуго Беккером, Григорием Пятигорским.

В 1933, после прихода Гитлера к власти, покинул Германию. Жил в Великобритании, Италии, с 1939 — в США (в 1944 получил американское гражданство). После ... კითხვის გაგრძელება »